라틴어 문장 검색

dicunt enim, quod virtute alicuius naturae superioris, sive intelligentiae sive stellae, anima unius ponitur in gradu superiori et alterius in inferiori, et tunc inferior nata est mutari ab apprehensione superioris, et sic fieri fascinationem, et quod dicit Aristoteles, quod inter movens et motum non est medium, non dicunt intelligi semper de immediatione loci sive spatii, sed de immediatione gradus superioris et inferioris, ponentes exemplum de eo quod prius inductum est, quia organum imaginationis non est immediatum vasis seminariis et tamen imagine mulieris concepta extenduntur vasa seminaria et affluit semen propter immediationem superioritatis et inferioritatis, quae est inter praecipiens et id cui praecipitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:3)
Et praecipit eis quod simile sibi viderent in natura et pietatem colere et iustitiam diligere, quod "hoc" ad se sumant post nexus terreni dissolutionem, intelligens "hoc" de hominibus piis, quorum immortalis et intellectus et post mortem sidereas sedes accipiens, sicut a semente siderum in generationem descendit.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 2:5)
Intelligere autem et contemplari intellectualiter non ex aequo est intelligentiae caelestis et animae rationalis, sed per prius et posterius, quia intellectus intelligentiae est sine continuo et tempore et sine collatione et in ipsa prima rerum veritate, intellectus autem noster est cum continuo et tempore, habens se ad primas rerum veritates sicut oculus vespertilionis ad lucem solis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:2)
Sic autem per prius et posterius habere intelligere contingit ex superiori et inferiori natura, quae specifice differunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:3)
Ad dictum Commentatoris dicendum, quod continuatio non est secundum unam et communem naturam, sed secundum unum et commune obiectum speculationis ad beatitudinem, quae post mortem est, pertinentis, sicut dicit Aristoteles in Libro de caelo et mundo, quod extra caelum non est tempus nec locus, sed vita beata, intelligens extra caelum esse quod est supra cursum siderum in loco quietae contemplationis beatorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 12:1)
Itaque si plena oneris vita, utique finis ejus allevamento est:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 4:1)
Illic enim erat ejus meditatio, illic animae ejus conversatio, illic ejus prudentia, quae utique intra angustias carnis hujus haerere non solebat.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:5)
neque aliis committat et credat, sed se ipsum cognoscat et intelligat;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:24)
Si ergo lutum est corpus, oblinit nos utique, non diluit, et coinquinat animam inquinamento intemperantiae.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 6:4)
Ubi enim nullus sensus, nullus utique injuriae dolor, quia dolor sensus est.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 2:9)
Virtute utique, et bonis moribus.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 3:8)
et mors utique est bonum, quae animam a societate carnis hujus absolvit et liberat.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 3:14)
Qui vitam odio habuit, mortem utique praedicavit.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 4:16)
Opinio autem non mortis utique, sed vitae est.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 2:9)
Non utique mors pessima generaliter:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 4:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION