라틴어 문장 검색

Et rex fortuitam laetitiam non aversatus large ad epulas omnibus praebitis per X dies Libero Patri operatum habuit exercitum.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 10장 20:2)
Perlege, deprecor, Fortuitorum Remedia, que ab inclitissimo phylosophorum Seneca nobis velut a patre filiis ministrantur, et illud de memoria sane tua non defluat:
(단테 알리기에리, Epistolae 17:2)
"O vere ius summum summa malitia!"
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 14:4)
"raptus sit, ne malitia inmutaret mentem eius,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 2:9)
Ipsa nomina, per quae consuescet verba contexere, non sint fortuita, sed certa et coacervata de industria, prophetarum videlicet atque apostolorum, et omnis ab Adam patriarcharum series de Matheo Lucaque descendat, ut, dum aliud agit, futurae memoriae praeparetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:13)
"Postquam ergo arguendo crimina factus sum criminosus et iuxta tritum vulgi sermone proverbium iurantibus et negantibus cunctis me ames nec credo habere nec tango ipsique parietes in me maledicta resonarunt Et psallebant contra me, qui bibebant vinum, coactus malo tacere didici rectius esse arbitrans ponere custodiam ori meo et ostium munitum labiis meis, quam declinare cor in verba malitiae et, dum carpo vitia, in vitium detractions incurrere."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:17)
Numquam ergo tales videas nec huiusce modi hominibus adpliceris, ne declines cor tuum in verba malitiae et audias:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:1)
hi sunt qui trepidant et ad omnia fulgura pallent, cum tonat, exanimes primo quoque murmure caeli, non quasi fortuitus nec ventorum rabie sed iratus cadat in terras et iudicet ignis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII88)
virga murmur omne conpescitur, et ne fortuita quidem verberibus excepta sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 14:3)
luna τύχη, quia corporum praesul est quae fortuitorum varietate iactantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:3)
Est profundam scientiam huius poetae in uno saepe reperire verbo, quod fortuito dictum vulgus putaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 7:1)
Nec nomen apud se, quod fortuitum esse poterat, vacare permittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:1)
Is quondam cum incederet elaboratus ad speciem, collegae de iniuriis diem dixit, quod sibi in angustiis obvius offensu fortuito structuram togae destruxerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 5:1)
Cervum fortuito saucium fecit causam tumultus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:1)
ac sicuti omnis culpae privatio inculpatum facit, inculpatus autem instar est absolutae virtutis, inlaudatus quoque igitur finis est extremae malitiae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION