라틴어 문장 검색

vix annus anhelat alter, et ingenti dives Tirynthius arce despectat fluctus et iunctae tecta novercae provocat et dignis invitat Pallada templis, iam placidae dant signa tubae, iam fortibus ardens fumat harena sacris, hos nec Pisaeus honores Iuppiter aut Cirrhae pater aspernetur opacae, nil his triste locis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis57)
nec enim temeraria virtus illa magis, summae gelidum quae Pelion Ossae iunxit anhelantemque iugis bis pressit Olympum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri20)
si militiae iam te, puer inelite, primae clara rudimenta et castrorum dulce voearet auspicium, quanto manarent gaudia fletu quosve darem amplexus!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii4)
tu par adsuetus Homero ferre iugum senosque pedes aequare solutis versibus et numquam passu breviore relinqui, quid mirum, patria si te petiere relicta, quos Lucanus ager, rigidi quos iugera Dauni, quos Veneri plorata domus neglectaque tellus Alcidae vel quos e vertice Surrentino mittit Tyrrheni speculatrix virgo profundi, quos propiore sinu lituo remoque notatus collis et Ausonii pridem laris hospita Cyme quosque Dicarchei portus Baianaque mittunt litora, qua mediis alte permixtus anhelat ignis aquis et operta domos incendia servant?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum55)
nil iam placidum manabit ab ore?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum20)
nunc tempus, amici, quorum ego manantes oculos et saucia tersi pectora:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum23)
ast tamen illi membra negant, lassusque ferit praecordia sanguis, iam sublata manus cassos defertur in ictus, tardatique gradus, clipeum nec sustinet umbo mutatum spoliis, gelidus cadit imber anhelo pectore, tum crines ardentiaque ora cruentis roribus et taetra morientum aspargine manant:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권274)
certant innectere collo brachia, manantesque oculos hinc oscula turbant, hinc magni caligo maris, tandemque relicti stant in rupe tamen;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권12)
huc mergere suetae ora et anhelantes poto Phlegethonte cerastas, seu Thracum vertere domos, seu tecta Mycenes impia Cadmeumve larem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권23)
adhuc imis vix truncam adtollere frontem ausus aquis glaucoque caput submersus in antro maeret, anhelantes aegrescunt pulvere ripae, omnibus aeratae propugnant pectora crates, pilaque saeva manu, patrius stat casside Mavors, undique magnanimum pubes delecta coronant Oeniden.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권45)
tunc innuba Manto exceptum pateris praelibat sanguen, et omnes ter circum acta pyras sancti de more parentis semineces fibras et adhuc spirantia reddit viscera, nec rapidas cunctatur frondibus atris subiectare faces, atque ipse sonantia flammis virgulta et tristes crepuisse ut sensit acervos Tiresias - illi nam plurimus ardor anhelat ante genas impletque cavos vapor igneus orbes, - exclamat - tremuere rogi et vox terruit ignem:-
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권199)
tunc sole putris, tunc pulvere tellus exhalat calidam nubem, non spumeus imber manat equum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권330)
saepe super fluvios geminae iacet aggere ripae continuus, squamisque incisus adaestuat amnis, sed nunc, Ogygii iussis quando omnis anhelat terra dei trepidaeque latent in pulvere Nymphae, saevior anfractu laterum sinuosa retorquens terga solo siccique nocens furit igne veneni, stagna per arentesque lacus fontesque repressos volvitur et vacuis fluviorum in vallibus errat, incensusque siti liquidum nunc aera lambit ore supinato, nunc arva gementia radens pronus adhaeret humo, si quid viridantia sudent gramina;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권192)
primus anhelantem duro Tirynthius angens pectoris attritu sua frangit in ossa leonem, haud illum impavidi, quamvis et in aere suumque Inachidae videre decus, pater ordine iuncto laevus harundinae recubans super aggere ripae cernitur emissaeque indulgens Inachus urnae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권99)
gelida non crebrior exsilit Arcto grando, nec Olentis manant tot cornibus imbres.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권166)

SEARCH

MENU NAVIGATION