라틴어 문장 검색

alias negatis imbribus exurunt solum, et miseri concremata agricolae lugent semina, et haec interdum anno lex est;
(세네카, Suasoriae, Deliberat Agamemnon an Iphigeniam inmolet negante Calchante aliter nauigari fas esse. 1:5)
lugere iubes:
(세네카, Troades 70:1)
non indociles lugere sumus.
(세네카, Troades 85:1)
graviora passa, luget Andromacha Hectorem et Hecuba Priamum:
(세네카, Troades 933:1)
solus occulte Paris lugendus Helenae est.
(세네카, Troades 934:1)
Nos Hecuba, nos, nos, Hecuba, lugendae sumus,
(세네카, Troades 995:1)
"quis facta Herculeae non audit fortia clauae et numquam ad uastas irrita tela feras, atque uni Stygias homini luxisse tenebras?"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 920)
"quam nos per varios dudum fortuna labores principe sub puero Iacens terat aspera rebus, fors longum, dux magne, queri, cum quippe dolentum maxima pars fueris, patriae dum vulnera lugens sollicitudinibus vehementibus exagitaris."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 228)
"te quoque multimodis ambisset, Hiberia, ludis axe Pelops, cursu Hippomenes luctaque Achelous, Aeneas bellis spectatus, Gorgone Perseus;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 32)
"ille Phrygas lucos, matris penetralia caedit turrigerae veritasque solo procumbere pinus praecipiat terrasque freto delatus Achaeas hospitis Atridae - pudet heu miseretque potentis Europae!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권29)
quae tum patrumque equitumque notavi lumina et ignarae plebis lugere potentes?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici24)
- patrem, nec te lugere severus arceo, sed confer gemitus pariterque fleamus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus14)
quod Eoae respergit vena Syenes, Synnade quod maesta Phrygiae fodere secures per Cybeles lugentis agros, ubi marmore picto candida purpureo distinguitur area gyro;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis36)
Saeve nimis, lacrimis quisquis discrimina ponis lugendique modos, miserum est primaeva parenti pignora surgentesque - nefas!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati1)
Merebatur et Claudi Etrusci mei pietas aliquod ex studiis nostris solacium, cum lugeret veris - quod iam rarissimum est - lacrimis senem patrem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr7)

SEARCH

MENU NAVIGATION