라틴어 문장 검색

Geram vobis morem.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:23)
maxime qui non nimium a tuis dissentiat moribus, nec a qualitate discordet.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:4)
Evangelica vero sententia est:
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:21)
Haec diximus ut in amicis mores probemus, non aestimemus censum.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:31)
Fateor, adhuc me movet illorum sententia, qui sine huiusmodi amicis vivere tutius arbitrantur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:11)
Quid si unum haberes cuius nescires linguam, ignorares mores, cuius te lateret et amor et animus?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:25)
Accedat huc in sermone iucunditas, hilaritas in vultu, suavitas in moribus, in oculorum etiam nutu serenitas, in quibus haudquaquam mediocre in amicitia condimentum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:15)
Cum enim in David mortis sententiam protulisset, Ionathas amico non defuit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:15)
David rex, cum praeventus concupiscentia homicidium adulterio copulasset, correpturus eum propheta nathan, regiae deferens maiestati, non subito, nec mente turbata tantae personae crimen impegit, sed congrua dissimulatione praemissa, prudenter ipsius regis contra se ipsum sententiam extorsit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:23)
Quorum primum in initiis meae conversionis, quadam mihi morum similitudine et studiorum parilitate comparaveram, cum adhuc essem adolescens;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:8)
Ingrediebatur et egrediebatur pergens ad imperium seniorum, humilis, mansuetus, gravis moribus, sermone rarus, indignationis nescius, murmuris et ranconis et detractionis ignarus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:22)
similitudine morum et contemplatione virtutum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:40)
Interea quam dulce habent conferre invicem, sua studia mutuo patefacere, simul examinare omnia, et de omnibus in unam convenire sententiam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:9)
Quoniam igitur in hoc opere resultat grammatice syntaseos regula, dialetice lexeos maxima, oratorie reseos communis sententia, arismetice matheseos paradoxa, musice melos, anxioma geometrie, gramatis theorema, astronomice ebdomadis excellentia, theophanie celestis emblema, infruniti homines in hoc opus sensus proprios non impingant, qui ultra metas sensuum rationis non excedant curriculum, qui iuxta imaginationis sompnia aut recordantur uisa, aut figmentorum artifices commentantur incognita;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 2:1)
Hic hominum mores picture gracia scribit:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION