라틴어 문장 검색

Nam et grammatici cum tres distinguunt personas, primam videlicet quae loquitur, secundam ad quam loquitur, tertiam de qua tanquam ab utrisque diversa loquuntur personarum, juxta quarum proprietates diversitatem intelligunt, ut eidem rei sic tres istas personas inesse fateantur, ut idem homo et prima sit persona secundum quod loquitur, et secunda secundum quod ad eum aliquis loquitur, et tertia secundum quod de ipso inter aliquas sermo est. Et prima quidem persona caeterarum principium est quoddam, et origo seu causa;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 43:7)
Nam et species ex genere quasi gigni vel creari philosophi dicunt, secundum hoc scilicet, quod ex ipso, ut dictum est, esse contrahunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:13)
nam Spiritus appellatur veritatis, et veritas Christus est. Item, Cyrillus episcopus Alexandrinus in epist.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:15)
Nam donum potest esse et antequam detur, donatum autem nisi datum fuerit, nullo modo dici potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 60:5)
nam sempiterne Spiritus donum, temporaliter autem donatum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 60:10)
Nam et si Dominus non dicitur, nisi cum habere incipit servum, etiam ista appellatio relativa ex tempore est Deo. Non enim sempiterna creatura est, cui est ille Dominus. Item:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 60:11)
Nam et signorum, inquit, ortus et obitus definitum quemdam ordinem servant, et animae commutationes non modo quadam ex necessitate semper eodem modo fiunt, verum ad utilitates quoque rerum omnium sunt accommodatae, et diurnae nocturnaeque vicissitudines nulla in re mutatae unquam nocuerunt, quae signo sunt omnia non mediocri quodam consilio naturam mundi administrari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 3:7)
Nam et signorum, inquit, ortus et obitus definitum quemdam ordinem servant, et animae commutationes non modo quadam ex necessitate semper eodem modo fiunt, verum ad utilitates quoque rerum omnium sunt accommodatae, et diurnae nocturnaeque vicissitudines nulla in re mutatae unquam nocuerunt, quae signo sunt omnia non mediocri quodam consilio naturam mundi administrari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 6:7)
Nam etsi non potest ambulare, tamen facere potest ut ambuletur, hoc est ut alius ambulet, cum ipse ad hoc sui creatione quemque aptum praeparet, et in ipso etiam actu ipsum conservet et sustentet, et hunc ille actum expleat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:18)
Nam et quod nos quaedam facere possumus, quae facere non debemus, infirmitati potius nostrae quam dignitati ascribendum est, qui omnino meliores essemus, si ea quae tantum facere debemus, facere possemus, nec quidquam inhoneste a nobis fieri posset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:4)
Nam et cum ipsum necesse sit immortalem esse, vel immortalis dicatur, nequaquam hinc divinae naturae necessitas ab ejus voluntate disjuncta est, cum et hoc ipse velit esse quod necesse est ipsum esse, id est quod non potest non esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 20:8)
Nam et determinatio localis relata ad diversa diversos efficit successus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 21:11)
Nam et infantulus omnino adhuc debilis ad incedendum, gressibilis tamen jam est, et potentiam jam habet ambulandi quandoque, licet non adhuc in tam tenera aetate.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 21:15)
Nam et ipsa loca, et quidquid est in eis, nisi per ipsum conserventur, manere non possunt;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 26:7)
Nam etsi longas manus reges habere dicantur, eo quod potentiam suam in longinquis exerceant locis;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 26:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION