도구

도구

라틴어 문장 검색

Uos quoque, o terrena animalia, tenui licet imagine uestrum tamen principium somniatis uerumque illum beatitudinis finem licet minime perspicaci qualicumque tamen cogitatione prospicitis, eoque uos et ad uerum bonum naturalis ducit intentio et ab eodem multiplex error abducit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:1)
Atqui si hoc naturale munus dignitatibus foret, ab officio suo quoquo gentium nullo modo cessarent, sicut ignis ubique terrarum numquam tamen calere destitit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:20)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
Neque nunc nos de uoluntariis animae cognoscentis motibus, sed de naturali intentione tractamus, sicuti est quod acceptas escas sine cogitatione transigimus, quod in somno spiritum ducimus nescientes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:18)
Adeo haec sui caritas non ex animali motione, sed ex naturali intentione procedit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:21)
— Cum deus, inquit, omnia bonitatis clauo gubernare iure credatur eademque omnia, sicuti docui, ad bonum naturali intentione festinent, num dubitari potest quin uoluntaria regantur seque ad disponentis nutum ueluti conuenientia contemperataque rectori sponte conuertant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:19)
— Eiusque rei pedum officium esse naturale num dubitas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:5)
— Si quis igitur pedibus incedere ualens ambulet alius que, cui hoc naturale pedum desit officium, manibus nitens ambulare conetur, quis horum iure ualentior existimari potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:7)
nam quin naturalis officii potens eo qui idem nequeat ualentior sit nullus ambigat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:9)
uide enim quanta uitiosorum hominum pateat infirmitas, qui ne ad hoc quidem peruenire queunt ad quod eos naturalis ducit ac paene compellit intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:17)
Prouidentia namque cuncta pariter quamuis diuersa quamuis infinita complectitur, fatum uero singula digerit in motum locis, formis ac temporibus distributa, ut haec temporalis ordinis explicatio in diuinae mentis adunata prospectum prouidentia sit, eadem uero adunatio digesta atque explicata temporibus fatum uocetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:7)
naturale, mathematicum et divinum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:8)
Secundo est notandum quod nec naturalis, nec mathematicus, nec metaphysicus potest ostendere per rationes motum primum et mundum novum esse.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 42:1)
Quod autem naturalis non potest hoc ostendere, declaratur sic accipiendo duas suppositiones per se notas, quarum prima est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:1)
ergo naturalis, cuius primum principium est natura, non potest ponere secundum sua principia primum motum esse novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 44:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION