도구

도구

라틴어 문장 검색

Exivi de domo infantiae meae, oblita sum patris, renascor in Christo.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 1:21)
"Oblitus sum manducare panem meum;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:36)
"Heu me, quia peregrinatio mea prolongata est."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:209)
"Nunc oblita mihi tot carmina, vox quoque Moerim Iam fugit."
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 1:9)
Grande praemium parentis obliti:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 3:9)
Quia audisti, quia vidisti, quia inclinasti aurem tuam et populi tui domusque patris oblita es, idcirco
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 3:11)
Iacebat in terra, volutabatur in cinere et oblitus regiae potestatis lumen quaerebat in tenebris illumque tantum respiciens, quem offenderat, lacrimabili voce dicebat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:8)
Scilicet in die bona malorum oblita est et post naufragium rursum temptare voluit pericula navigandi?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:3)
Oblita sexus, fragili-tatis inmemor ac solitudinis tantum cupida ibi erat, ubi animo morabatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:6)
In solitudine cito subrepit superbia et, si parumper ieiunaverit hominemque non viderit, putat se alicuius esse momenti oblitusque sui, unde quo venerit, intus corpore lingua foris vagatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:3)
Tibi, cum in monasterio fueris, haec facere non licebit et inolescente paulatim consuetudine, quod primum cogebaris, velle incipies et delectabit te labor tuus oblitusque praeteritorum semper priora sectaberis nequaquam considerans, quid alii mali faciant, sed quid boni tu facere debeas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:11)
cuperent lustrari, si qua darentur sulpura cum taedis et si foret umida laurus, illic heu miseri traducimur.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II85)
Igitur coepit non sibi dominationem parare nec tacite, sed patriae, nominis, togae, fascium oblitus totus in monstrum illud ut mente, ita amictu quoque cultuque desciverat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 3:1)
et saepe usque adeo, mortis formidine, vitae percipit humanos odium lucisque videndae, ut sibi consciscant maerenti pectore letum obliti fontem curarum hunc esse timorem:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:10)
principio, quod Averna vocantur nomine, id ab re inpositumst, quia sunt avibus contraria cunctis, e regione ea quod loca cum venere volantes, remigii oblitae pennarum vela remittunt praecipitesque cadunt molli cervice profusae in terram, si forte ita fert natura locorum, aut in aquam, si forte lacus substratus Averni.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION