라틴어 문장 검색

Raucae chortis aves et ova matrum Et flavas medio vapore Chias Et fetum querulae rudem capellae Nec iam frigoribus pares olivas Et canum gelidis holus pruinis De nostro tibi missa rure credis?
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXI1)
Livet Charinus, rumpitur, furit, plorat Et quaerit altos, unde pendeat, ramos:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXI1)
' Albanae livere potest pia quercus olivae, Cinxerit invictum quod prior illa caput.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXIII4)
Appetitur posito vilis oliva lupo.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXVI3)
Scis, quid in Arsacia Pacorus deliberet aula, Rhenanam numeras Sarmaticamque manum, Verba ducis Daci chartis mandata resignas, Victricem laurum quam venit ante vides, Scis, quotiens Phario madeat Iove fusca Syene, Scis, quota de Libyco litore puppis eat, Cuius Iuleae capiti nascantur olivae, Destinet aetherius cui sua serta pater.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXXV2)
Si mihi Picena turdus palleret oliva, Tenderet aut nostras silva Sabina plagas, Aut crescente levis traheretur harundine praeda Pinguis et inplicitas virga teneret aves:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LIV1)
Sic viret et ramis sidera celsa petit.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LXI4)
Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas Et gaudet fama luxuriaque gregis, Cedentes oneri ramos silvamque fluentem Vicit, concussas ipse secutus opes.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XLI1)
Altera non deerunt tenui versata favilla, Et Velabrensi massa coacta foco, Et quae Picenum senserunt frigus olivae.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LII7)
Ne toga cordylis et paenula desit olivis Aut inopem metuat sordida blatta famem, Perdite Niliacas, Musae, mea damna, papyros:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, I1)
Haec, quae Picenis venit subducta trapetis, Inchoat atque eadem finit oliva dapes.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XXXVI Cistella olivarum1)
Non tibi de Libycis tubures et apyrina ramis, De Nomentanis sed damus arboribus.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XLII Apyrina et tubures1)
Lecta suburbanis mittuntur apyrina ramis Et vernae tubures.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XLIII Idem1)
Vilia maternis fueramus Persica ramis:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XLVI Persica praecocia1)
nam antiqui felicium arborum ramos cortice detracto in effigies deorum formabant, unde Graeci ξόανον dicunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 22510)

SEARCH

MENU NAVIGATION