도구

도구

라틴어 문장 검색

si quibus aetatibus initientur mares sciatis, non misereat vos eorum solum, sed etiam pudeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 165:1)
Miseret me illius.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 9176)
neminis miserere certum est, quia mei miseret neminem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 3, scene 5128)
Si huius miseret, ecquid das qui bene sit?
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 4, scene 251)
Di immortales omnipotentes, quid est apud vos pulchrius?
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 270)
neque te mei tergi misereret, si hoc non hodie ecfecissem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 5, scene 292)
nunc tibi amplectimur genua egentes opum, quae in locis nesciis nescia spe sumus, ut tuo recipias tecto servesque nos miseriarumque te ambarum uti misereat, quibus nec locust ullus nec spes parata, neque hoc amplius, [quam] quod vides, nobis quicquamst.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 1, scene 521)
nam me quidem harum miserebat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 2, scene 212)
sed ego hoc verbum quom illi quoidam dico, praemonstro tibi, ut ita te aliorum miserescat, ne tis alios misereat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 281)
"Revera, domine, inquit, omnipotens Pater, omnipotens Filius, omnipotens Spiritus sanctus;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 2:2)
Quo audito Terricus quidam, scolaris magister, irridendo /f.10rd/ subintulit illud Athanasii "Et tamen non tres omnipotentes, sed unus omnipotens".
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 1:4)
Miseret te aliorum, tui nec miseret nec pudet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 448)
Neque enim veraciter vocatur omnipotens, nisi quoniam quaecunque vult potest, nec voluntate cujuspiam creaturae voluntatis omnipotentis impeditur effectus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 9:3)
Cum autem inde omnipotens dicatur, ut supra meminimus, quia semper quidquid velit possit, semper aeque omnipotens est, cum semper quidquid velit, certum sit cum complere posse, nec ejus unquam voluntatem aliquo impedimento disturbari posse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:3)
Cum itaque de Patre Maximus dixerit quod per ingenitam deitatem sit omnipotens, id est per hoc quod cum sit Deus, sit etiam ingenitus, illa quoque propria Patris potentia qua solus ipse a se non ab alio subsistit, unde solus ipse ingenitus dicitur, in omnipotentia comprehenditur, et sic eum intellexit omnipotentem, ut quidquid ad potentiam attinet, non solum quantum ad operationis effectum, verum etiam quantum ad subsistendi modum, ei tanquam prope diligentius accipi potest per omnipotentiam Pater, ac si dicamus eum per omnipotentiam, quae ei, ut dictum est, specialiter tribuitur, de ipso Sapientiam suam tanquam Filium generare, cum ipsa scilicet divina Sapientia aliquid sit de divina omnipotentia, cum sit ipsa quoque aliqua potentia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 14:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION