도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid C. Fabricius de Cornelio Rufino homine avaro dixerit, quem, cum odisset inimicusque esset, designandum tamen consulem curavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VIII 1:1)
rem plerisque admirantibus, quod hominem avarum cui esset inimicissimus, creari consulem vellet, Malo, inquit, civis me compilet, quam hostis vendat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VIII 6:1)
Cum M. Naevius tribunus plebis accusaret eum ad populum diceretque accepisse a rege Antiocho pecuniam, ut condicionibus gratiosis et mollibus pax cum eo populi Romani nomine fieret, et quaedam item alia crimini daret indigna tali viro, tum Scipio pauca praefatus quae dignitas vitae suae atque gloria postulabat, Memoria, inquit, Quirites, repeto, diem esse hodiernum quo Hannibalem Poenum imperio vestro inimicissimum magno proelio vici in terra Africa pacemque et victoriam vobis peperi spectabilem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVIII 4:1)
Petilii quidam tribuni plebis a M., ut aiunt, Catone, inimico Scipionis, comparati in eum atque inmissi, desiderabant in senatu instantissime ut pecuniae Antiochinae praedaeque in eo bello captae rationem redderet;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVIII 8:2)
Nunc quod ad ilium attinet, Quirites, quoniam se ampliorem putat esse, si se mihi inimicum dictitarit, quem ego mihi neque amicum recipio neque inimicum respicio, in eum ego non sum plura dicturus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XI 4:1)
Ego cum meae vitae parcam, letum inimico deprecer.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 11:2)
sic adeo multi locuntur, ut infestum dicant inimicum atque adversum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XII 4:2)
nam P. Scipio filiam virginem habens iam viro maturam, ibi tunc eodem in loco despondit eam Tiberio Graccho, quem probaverat elegeratque exploratissimo iudicii tempore, dum inimicus esset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VIII 5:1)
Nam hi sunt inimici pessumi, fronte hilaro, corde Tristi, Quos neque ut adprendas neque uti dimittas scias.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 2:2)
Quoniam, inquit, 'qui maledicit et vituperat, quanto id acerbius facit, tam maximo ille pro inimico et iniquo ducitur et plerumque propterea fidem non capit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, III 3:1)
Quod si rex praeterita ducis merita oblivioni mandasset, sciebat tamen regem qua erat prudentia provide consulturum et solide reputaturum quantum eius et securitatis et famae, tam apud exteros quam apud populum suum, interesset non pati ut Britanni (veteres Angliae foederati) a Gallia absorberentur, utque tot portus commodi et oppida maritima munita imperio tam potentis regis vicini, et inimici tot per saecula inveterati, adiicerentur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 4:3)
atque illae neutiquam inter se inimicae aut alienae, sed foederatae et mutuis auxiliis devinctae:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio II 10:3)
aut contra, in quo natura inquisita perpetuo fugiat atque ex comitatu excludatur, ut hostis et inimicus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 323:4)
At hoc posterius si fiat, manere flammam eandem numero, quamdiu intra aliam flammam concludatur nec vim inimicam aeris experiatur, pro certo ponendum est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 364:8)
Is est, per quem corpora, quando versantur inter plane heterogenea et quasi inimica, si forte nanciscantur copiam aut commoditatem evitandi illa heterogenea et se applicandi ad magis cognata, (licet illa ipsa cognata talia fuerint quae non habeant arctum consensum cum ipsis) tamen statim ea amplectuntur, et tanquam potiora malunt:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 447:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION