라틴어 문장 검색

nam res optimae et difficile donantur a vivis, et acceptae fa- cile merentur invidiam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SECVNDA., commline 382)
et 'obtenta', sicut 'ostenta':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2482)
Fuit ergo iam accepta a Platone philosophandi ratio triplex, una de vita et moribus, altera de natura et rebus occultis, tertia de disserendo et quid verum quid falsum quid rectum in oratione pravumve quid consentiens quid repugnet iudicando.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 24:2)
in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova, quos iunctos esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, quam ille φαντασίαν, nos visum appellemus licet, et teramus hoc quidem verbum, erit enim utendum in reliquo sermone saepius - sed ad haec quae visa sunt et quasi accepta sensibus assensionem adiungit animorum, quam esse vult in nobis positam et voluntariam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 51:2)
Eodemque in genere est habitus is qui iniuria accepta fregit Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 25장 1:2)
Quam scientiam Varro noster acceptam ab illo auctamque per sese, vir ingenio praestans omnique doctrina, pluribus et inlustrioribus litteris explicavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 56장 1:5)
Habes, ubi ostentes tuam illam praeclaram patientiam famis, frigoris, inopiae rerum omnium, quibus te brevi tempore confectum esse senties.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM PRIMA 26:3)
Praedictiones vero et praesensiones rerum futurarum quid aliud declarant nisi hominibus ea quae sint ostendi monstrari portendi praedici, ex quo illa ostenta monstra portenta prodigia dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 7:1)
tu autem Cotta si me audias eandem causam agas teque et principem civem et pontificem esse cogites et, quoniam in utramque partem vobis licet disputare, hanc potius sumas eamque facultatem disserendi, quam tibi a rhetoricis exercitationibus acceptam amplificavit Academia, potius huc conferas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 168:2)
virtutem autem nemo umquam acceptam deo rettulit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 87:6)
Nam si quis ab ineunte aetate habet causam celebritatis et nominis aut a patre acceptam, quod tibi, mi Cicero, arbitror contigisse, aut aliquo casu atque fortuna, in hunc oculi omnium coniciuntur atque in eum, quid agat, quem ad modum vivat, inquiritur et, tamquam in clarissima luce versetur, ita nullum obscurum potest nec dictum eius esse nec factum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 59:2)
quae Cannensi calamitate accepta maiores animos habuit quam umquam rebus secundis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 58:7)
Non igitur utilis illa L. Philippi Q. f. sententia, quas civitates L. Sulla pecunia accepta ex senatus consulto liberavisset, ut eae rursus vectigales essent neque iis pecuniam, quam pro libertate dederant, redderemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 111:4)
Honestius hic quam Q. Pompeius, quo, cum in eadem causa esset, deprecante accepta lex non est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 141:11)
nam qui aut tempus quid postulet non videt aut plura loquitur aut se ostentat aut eorum, quibuscum est, vel dignitatis vel commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus esse dicitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION