라틴어 문장 검색

Quemadmodum pulcherrimum opus est etiam invitos nolentesque servare, ita rogantibus pestifera largiri blandum et adfabile odium est.
(세네카, 행복론, Liber II 58:2)
Quoniam ceteris animalibus in tutelam sui satis virium est, quaecumque vaga nascebantur et actura vitam segregem, armata sunt, hominem imbecilla cutis cingit ;
(세네카, 행복론, Liber IV 84:3)
Quaecumque enim illis con- tigerunt, in naturam suam vertunt et extra speciosa profuturaque, si meliori darentur, illis pestifera sunt.
(세네카, 행복론, Liber V 72:2)
Si quid a sano accepisses, aegro non redderes, cum plus semper imbecillo amico debeamus ?
(세네카, 행복론, Liber VII 89:1)
nam pestifera vis est valere ad nocendum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 17:3)
Imbecillos oculos esse scias, qui ad alienam lippitudinem et ipsi subfunduntur, tam mehercules quam morbum esse, non hilaritatem, semper adridere ridentibus et ad omnium oscitationem ipsum quoque os diducere;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 28:3)
Paupertatem, luctum, ambitionem alius aliter sentit, prout illum consuetudo infecit, et imbecillum impatientemque reddit praesumpta opinio de non timendis terribilis.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 40:5)
Putre ipsa fluidumque corpus et causis morborum repetita sperasti tam imbecilla materia solida et aeterna gestasse ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 59:7)
Imbecillum corpus et fragile, nudum, suapte natura inerme, alienae opis indigens, ad omnis fortunae contumelias proiectum;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 61:5)
Si valentior, quomodo illi modum ratio poterit imponere, cum parere nisi imbecilliora non soleant ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 48:3)
Si infirmior est, sine hac per se ad rerum effectus sufficit ratio nec desiderat inbecillioris auxi- lium.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 48:4)
saepe enim saluti fuere pestifera.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 76:5)
Heraclitus quotiens prodierat et tantum circa se male viventium, immo male pereuntium viderat, flebat, miserebatur omnium, qui sibi laeti felicesque occurrebant, miti animo, sed nimis imbecillo, et ipse inter deplorandos erat.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 52:1)
Non est ergo quare concupiscat quisquam sapiens timeri, nec ideo iram magnum quiddam putet, quia formidini est, quoniam quidem etiam contemptissima timentur ut venena et ossa pestifera et morsus.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 60:5)
"Non est," inquis, " dubium, quin magna ista et pestifera sit vis;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION