라틴어 문장 검색

deflectemus in Tuscos, non ut agros remque familiarem oculis subiciamus - id enim postponi potest -, sed ut fungamur necessario officio.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 1 3:2)
Sub his per latus omne vineae porriguntur, unamque faciem longe lateque contexunt;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 9:1)
'Deflectamus' inquam 'dum videmus, ne in via strati comitantium turba in tenebris obteramur.'
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 13:4)
Quin etiam cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, acciperem a medico potionem, porrexi manum utque tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 1 4:1)
Spero, immo confido facile me impetraturum, ex itinere deflectat ad te, si voles vindicta liberare, quos proxime inter amicos manumisisti.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 16 4:1)
Postquam deflexit in aream domus, repente dilapsa deserit comitem.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 10:2)
Postea promotus ad amplissimas procurationes, nulla occasione corruptus ab insito abstinentiae amore deflexit;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 31 3:1)
Nuper ad lyrica deflexit, in quibus ita Horatium ut in illis illum alterum effingit:
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 22 2:2)
cuius a latere per spatium omne porrigitur nomine quidem flumen, re vera cloaca foedissima, ac sicut turpis immundissimo aspectu, ita pestilens odore taeterrimo.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 98 1:1)
Porrigimus victas ad tua iura manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 215)
Idem per spatium Tityon porreximus ingens, Et tria vipereo fecimus ora cani;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1219)
sed tamen et servo (levis est inpensa) roganti porrige Fortunae munera parva die:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:1)
porrige et ancillae, qua poenas luce pependit lusa maritali Gallica veste manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:2)
neve cibo prohibe, nec amari pocula suci porrige:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 29:1)
fortuna miserrima tuta est, nam timor eventus deterioris abest, qui rapitur spumante salo, sua brachia tendens porrigit ad spinas duraque saxa manus, accipitremque timens pennis trepidantibus ales audet ad humanos fessa venire sinus, nec se vicino dubitat committere tecto, quae fugit infestos territa cerva canes, da, precor, accessum lacrimis, mitissime, nostris, nec rigidam timidis vocibus obde forem, verbaque nostra favens Romana ad numina perfer, non tibi Tarpeio culta Tonante minus, mandatique mei legatus suscipe causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 217)

SEARCH

MENU NAVIGATION