도구

도구

라틴어 문장 검색

qua praediti qui sunt, soli sunt divites.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 6:1)
Itaque quos ingenio, quos studio, quos doctrina praeditos vident quorumque vitam constantem et probatam, ut Catonis Laeli Scipionis aliorumque plurium, rentur eos esse qualis se ipsi velint;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 20장 4:3)
philosophia) doctissimorum con- tentionibus dissensionibusque viguisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말272)
ubi cur supra viguisset, quod verbum explicatione vix egebat, V2 scrip- serit crevisset, non facile per se intellegitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말273)
duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
idque cum multis aliis rebus, tum e pontificio iure et e caerimoniis sepulcrorum intellegi licet, quas maxumis ingeniis praediti nec tanta cura coluissent nec violatas tam inexpiabili religione sanxissent, nisi haereret in eorum mentibus mortem non interitum esse omnia tollentem atque delentem, sed quandam quasi migrationem commutationemque vitae, quae in claris viris et feminis dux in caelum soleret esse, in ceteris humi retineretur et permaneret tamen.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 27:1)
hanc opinionem discipulus eius Pythagoras maxime confirmavit, qui cum Superbo regnante in Italiam venisset, tenuit Magnam illam Graeciam cum [honore] disciplina, tum etiam auctoritate, multaque saecula postea sic viguit Pythagoreorum nomen, ut nulli alii docti viderentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 37:4)
docet enim quemvis, qui omnium rerum rudis esse videatur, bene interroganti respondentem declarare se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere, nec vero fieri ullo modo posse, ut a pueris tot rerum atque tantarum insitas et quasi consignatas in animis notiones, quas ἐννοίασ vocant, haberemus, nisi animus, ante quam in corpus intravisset, in rerum cognitione viguisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 56:7)
vigere, sapere, invenire, meminisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 64:10)
ita, quicquid est illud, quod sentit quod sapit quod vivit quod viget, caeleste et divinum ob eamque rem aeternum sit necesse est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 65:6)
nec vero deus ipse, qui intellegitur a nobis, alio modo intellegi potest nisi mens soluta quaedam et libera, segregata ab omni concretione mortali, omnia sentiens et movens ipsaque praedita motu sempiterno.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 65:7)
fuit haec gens fortis, dum Lycurgi leges vigebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 100:6)
totaque de ratione humationis unum tenendum est, ad corpus illam pertinere, sive occiderit animus sive vigeat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 103:10)
Lacedaemonius Leonidas, Thebanus Epaminondas viget.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 115:11)
in ipsa enim Graecia philosophia tanto in honore numquam fuisset, nisi doctissimorum contentionibus dissensionibusque viguisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 4:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION