라틴어 문장 검색

taurea punit continuo flexi crimen facinusque capilli.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI252)
"facinus tamen ipsa peregi."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI312)
oro, parumper attendas quantum de legibus ipse queratur fatorum et nimio de stamine, cum videt acris Antilochi barbam ardentem, cum quaerit ab omni quisquis adest socius, cur haec in tempora duret quod facinus dignum tam longo admiserit aevo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X104)
quaerebat enim quae numinis esset mens et an hoc illi facinus suaderet Apollo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII78)
carnibus humanis vesci licet, attonito cum tale super cenam facinus narraret Vlixes Alcinoo, bilem aut risum fortasse quibusdam moverat ut mendax aretalogus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV6)
Citavere leges nefas, sed abstulit virtus parricidium,et facinus infra gloriam fuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 36:1)
Haec - facinus indignum - ante oppressa est quam in numero certorum hostium referretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ACHAICUM 1:2)
Tum vero - pro facinus - qui viri!
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 2:2)
decora et ornamenta saeculi sui, Marius et Sulla, pessimo facinori suam etiam dignitatem praebuerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 2:4)
Nam Sulmonem, vetus oppidum socium atque amicum - facinus indignum - non expugnat aut obsidet iure belli;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 27:1)
Hos omnis inmanissimi facinoris satellites habuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 3:6)
sicut apud nos quoque contrarium est inmane, ut inmanis belua vel inmane facinus et hoc genus cetera pro non bono.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 13:3)
Ulixis enim praeclara facinora filio praesente narrabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 19:1)
Ea uberius per singuli facinora describitur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권27)
Vindicis an gladii facinus, poenasque furoris, Regnaque ad ultores iterum redeuntia Brutos, Ut peragat fortuna, taces?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:62)

SEARCH

MENU NAVIGATION