라틴어 문장 검색

et, si lacus emissus lapsu et cursu suo ad mare profluxisset, perniciosum populo Romano;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 144:2)
permultis locis aquam profluentem et eam uberem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 2장 1:3)
Mare singulis diebus tam Lunaribus quàm Solaribus bis intumescere debere ac bis defluere patet per Corol. 19. Prop. LXVI. Lib. I. ut & aquae maximam altitudinem, in maribus profundis & liberis, appulsum Luminarium ad Meridianum loci minori quàm sex horarum spatio sequi, uti fit in Maris Atlantici & AEthiopici tractu toto orientali inter Galliam & Promontorium Bonae Spei, ut & in Maris Pacifici littore Chilensi & Peruviano:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 21~30 13:1)
"calido sub pectore mascula bilis intumuit, quam non extinxerit urna cicutae?"
(페르시우스, 풍자, satire 589)
Profluebant per frontem sudantis acaciae rivi, et inter rugas malarum tantum erat cretae, ut putares detectum parietem nimbo laborare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:1)
Nam et loquenti tibi illa Homerici senis mella profluere et, quae scribis, complere apes floribus et innectere videntur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 3 3:1)
numquam secundis rebus intumuit;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 31 3:2)
Spatium modicum, quod tamen sentiat ventos, et fluctibus intumescat.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 20 4:7)
et fuerat genitus terra, qui scripsit, in illa, intumuit vati nec tamen Ascra suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1414)
"sic quibus intumuit suffusa venter ab unda, quo plus sunt potae, plus sitiuntur aquae, in pretio pretium nunc est:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권119)
Iuppiter intumuit, quaque est non usa modeste, eripit huic linguam Mercuriumque vocat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권384)
"intumuere Cures et quos dolor attigit idem:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권104)
intumuit Iuno, raptum quod paelice natum educet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권314)
"faciem liquidis referentibus undis vidi virgineas intumuisse genas."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권453)
Cetera diversis tellus animalia formis sponte sua peperit, postquam vetus umor ab igne percaluit solis, caenumque udaeque paludes intumuere aestu, fecundaque semina rerum vivaci nutrita solo ceu matris in alvo creverunt faciemque aliquam cepere morando.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 44:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION