도구

도구

라틴어 문장 검색

interposuerat et querellas de iniquitate decretorum, et quam non ex aequo disceptatum apud Caecilium foret indigneque sibi nec ullo suo merito insultatum ab omnibus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 561:1)
summa querellarum erat, cives suos Romae censos plerosque Romam commigrasse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 88:1)
ut in conspectu steterunt, dirimente amni, paulisper internuntiando cunctatio fuit utri transgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 409:1)
aut frustra clementiae gravitatisque vestrae fama volgata per gentes est, si talibus de causis, quae vix querella et expostulatione dignae sunt, arma capitis et regibus sociis bella infertis."
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 451:2)
inde - recepti enim sine cunctatione erant - Thebas iam mutatis animis revocati decretum faciunt, ut duodecim, qui privati coetum et concilium habuissent, exilio multarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 460:1)
et Romani sentiebant cunctationem suam infamem apud socios esse, maxime indigne ferentes non latam Pheraeis opem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 615:1)
eodem tempore de C. Cassio, qui consul priore anno fuerat, tum tribunus militum in Macedonia cum A. Hostilio erat, querellae ad senatum delatae sunt, et legati regis Gallorum Cincibili venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 50:1)
legati circa imperatorem ducesque externi erant, inter quos et Attalus, omnes approbantes, dum pugnaturum consulem credebant - neque enim ne his quidem cunctationem aperuerat suam - ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 463:1)
dic idem (nam pol hau satis meo corde accepi querellas tuas) opsecro.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 2, scene 227)
Sed hesterno die mulier quaedam haud inculta ianuam intravit, cumque diu mecum esset locuta et me accersito sermone lassasset, ultimo coepit dicere, te noxam meruisse daturumque serviles poenas, si laesus in querella perseverasset" . . . Nondum querellam finieram, cum Chrysis intervenit amplexuque effusissimo me invasit et Teneo te inquit qualem speraveram:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 139:6)
Ut raro, invitus et cum magna cunctatione, ita aliquando scribas necesse est istud, quod tibi in odium litteras adduxit, sed, sicut facis, cum magna cunctatione, cum multis dilationibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 9:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION