라틴어 문장 검색

Exercebo, inquit, Disarium nostrum, si tamen minutis illis suis et rorantibus respon­sionibus satisfaciet consulenti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 1:2)
et, si voluerint, habeant terras et redditus debitoris, donec sit eis satisfactum de debito quod ante pro eo solverint, nisi capitalis debitor monstraverit se esse quietum inde versus eosdem plegios.
(Magna Carta 11:4)
12. Nullum scutagium vel auxilium ponatur in regno nostro, nisi per commune consilium regni nostri, nisi ad corpus nostrum redimendum, et primogenitum filium nostrum militem faciendum, et ad filiam nostram primogenitam semel maritandam, et ad hec non fiat nisi racionabile auxilium;
(Magna Carta 14:1)
15. Nos non concedemus de cetero alicui quod capiat auxilium de liberis hominibus suis, nisi ad corpus suum redimendum, et ad faciendum primogenitum filium suum militem, et ad primogenitam filiam suam semel maritandam, et ad hec non fiat nisi racionabile auxilium.
(Magna Carta 17:1)
Hic redimat sanguis populos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:56)
Nolo virum facili redimit qui sanguine famam, Hunc volo, laudari qui sine morte potest.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, VIII2)
Cum placeat Phileros tota tibi dote redemptus, Tres pateris natos, Galla, perire fame.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXXIV1)
Sola tibi fuerant sestertia, Miliche, centum, Quae tulit e sacra Leda redempta via.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXIII1)
Totis pillea sarcinis redemi.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXVIII2)
Quam multi tineas pascunt blattasque diserti, Et redimunt soli carmina docta coci!
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXI6)
Vendidit ancillam, nunc redimit dominam.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXI2)
Hanc volo, quae facilis, quae palliolata vagatur, Hanc volo, quae puero iam dedit ante meo, Hanc volo, quam redimit totam denarius alter, Hanc volo, quae pariter sufficit una tribus.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXXII1)
Saepe satisfecit praedae venator, et acri Decidit excussus, nec rediturus, equo.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XIV2)
Et sic ad dominam reversa languet Multis mentula milibus redempta;
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XCVII2)
non metuo pro officio nostro, id est non timeo, ne non sit unde satisfaciamus officio ac parem gratiam reddamus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5485)

SEARCH

MENU NAVIGATION