라틴어 문장 검색

naturae ridentur ipsae, quas personas agitare solemus, non sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 251:7)
ex quo, cum quasi decepti sumus exspectatione, ridemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 260:8)
rerum plura sunt, eaque magis, ut dixi ante, ridentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 264:1)
" Valde autem ridentur etiam imagines, quae fere in deformitatem aut in aliquod vitium corporis ducuntur cum similitudine turpioris:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 266:1)
" Valde haec ridentur et hercule omnia, quae a prudentibus [quasi] per simulationem [non intellegendi] subabsurde salseque dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 275:1)
tum enim non sal, sed natura ridetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 279:2)
" Ridentur etiam discrepantia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 280:9)
Sed ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, cuius innumerabilia sunt exempla, vel Appi maioris illius, qui in senatu, cum ageretur de agris publicis et de lege Thoria et peteretur Lucullus ab eis, qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, "non est" inquit "Luculli pecus illud;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 284:1)
quae plerumque, ut ante dixi, laudari magis quam rideri solent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 288:4)
' Tum Cotta ridens 'possem tibi,' inquit 'Crasse, concedere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 367:4)
Spectant etiam ad causam facti motus animorum, si ira recens, si odium vetus, si ulciscendi studium, si iniuriae dolor, si honoris, si gloriae, si imperi, si pecuniae cupiditas, si periculi timor, si aes alienum, si angustiae rei familiaris, si audax, si levis, si crudelis, si impotens, si incautus, si in- sipiens, si amans, si commota mente, si vinolentus, si cum spe efficiendi, si cum opinione celandi aut, si patefactum esset, depellendi criminis vel perrumpendi periculi vel in longinquum tempus differendi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 32장 2:4)
certe, inquit ridens, nam nisi tu , numquam recepissem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 15:3)
Haec posse contemni vel etiam rideri praeclare intellego, sed id ipsum est deos non putare, quae ab iis significantur, contemnere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 150:7)
Vetus autem illud Catonis admodum scitum est, qui mirari se aiebat, quod non rideret haruspex, haruspicem cum vidisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 75:1)
haec posse contemni vel etiam rideri praeclare intellego, sed id ipsum est deos non putare, quae ab eis significantur, contemnere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 150:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION