라틴어 문장 검색

Unde illud sapientis eloquium sine omni exceptione locum sibi meruit in feminis invenire, scilicet:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 35:2)
Mulier praeterea quaelibet, non tantum iuvencula sed etiam senex et decrepita, summo studio elaborat propriam extollere formam, quam rem ex superbia procedere sola sapientis patenter verba demonstrant, qui ait:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 37:3)
Neminem ergo videtur decere prudentem feminae se affectui obligare, quia nemini mutuum servat amorem, et constat ipsam tot supra dictis et tam validis rationibus reprobandam.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 46:5)
Igitur cum sacra Scriptura dulcesceret, et parum illud scientiae quod mihi mundus tradiderat, earum comparatione vilesceret, occurrebant animo quae de amicitia in praefato libello legeram, et iam mirabar quod non mihi more solito sapiebant.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:11)
ut vel reprobetur a nobis, vel quasi sufficiens, et extra nihil recipiens admittatur.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:14)
Nec tantum sibi sufficit ipse, sed et omnium rerum sufficientia ipse est, dans aliis esse, et aliis sentire, aliis insuper et sapere, ipse omnium existentium causa, omnium sentientium vita, omnium intellegentium sapientia.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:7)
Qui vero stultus est, sapiens non est;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:15)
ibi eius iucunda mihi verba sic sapiunt, ut vel ego videar cum eo ad meliora transisse;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:21)
non enim requiescit spiritus meus donec conspectis omnibus et quid illi disputationi desit advertens, ea quae mihi vel mens propria, vel inspiratio occulta suggesserit esse quaerenda, ad tuae paternitatis examen proferam, aut reprobanda, aut admittenda, aut exponenda.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:28)
"Amicus", ait Sapiens, "medicamentum vitae est" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:4)
Non verearis, fili, quoniam tanta restant adhuc de amicitiae bono dicenda, quae si quislibet sapiens prosequeretur, nos nihil dixisse putares.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:37)
"Vides", inquit Sapiens, "hominem promptulum ad loquendum;
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:13)
Nisi igitur et tu hunc ipsum in alium transferas affectum, gratis amicum diligens, eo quod per se carus tibi videatur amicus, quid vera sapiat amicitia non poteris.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:18)
Sed quia oculi sapientis in capite eius, si nos sumus membra et Christus caput, faciamus quod ait propheta:
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:9)
Felicissimam vitam, ait Sapiens, ducerent homines, si duo haec verba de medio tollerentur, meum et tuum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:26)

SEARCH

MENU NAVIGATION