라틴어 문장 검색

Tum primum bello celerem intendisse sagittam dicitur ante feras solitus terrere fugaces Ascanius fortemque manu fudisse Numanum, cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem germanam nuper thalamo sociatus habebat.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 21:1)
Me natam nulli veterum sociare procorum fas erat, idque omnes divique hominesque canebant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 2:6)
Ne forte credas interitura quae longe sonantem natus ad Aufidum non ante volgatas per artis verba loquor socianda chordis:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 91)
ita eloquentia coalescere nequit nisi sociata tradentis accipientisque concordia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 147:4)
nam, ut cantus vocis plurimum iuvat sociata nervorum concordia, si tamen tardior manus nisi inspectis demensisque singulis, quibus quaeque vox fidibus iungenda sit, dubitet, potius esse eo, quod simplex canendi natura tulerit, ita huiusmodi praeceptis debet quidem aptata esse et citharae modo intenta ratio doctrinae;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 217:3)
quidam, emutatis in perversum dicendi figuris, idem vitium consequuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 58:4)
declamatores quosdam perversa ducit ambitio, ut exposita controversia protinus dicere velint;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 254:1)
et aperte tamen gloriari nescio an sit magis tolerabile vel ipsa vitii huius simplicitate, quam illa iactatio perversa, si abundans opibus pauperem se neget, nobilis obscurum et potens infirmum et disertus imperitum plane et infantem vocet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 22:2)
nam ut taceam de negligentibus, quorum nihil refert, ubi litium cardo vertatur, dum sint quae vel extra causam ex personis aut communi tractatu locorum occasionem clamandi largiantur, aliquos et ambitio pervertit, qui partim tanquam occupati semperque aliud habentes, quod ante agendum sit, pridie ad se venire litigatorem aut eodem matutino iubent, nonnunquam etiam inter ipsa subsellia didicisse se gloriantur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 130:2)
Asperum cultum et intonsum caput et neglegentiorem barbam et indictum argento odium et cubile humi positum, et quicquid aliud ambitio nempe perversa via sequitur, evita.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 5 2:1)
Durat adhuc perversa recti verecundia, et quotiens in aliquem comitatum lautiorem incidimus, invitus erubesco, quod argumentum est ista, quae probo, quae laudo, nondum habere certam sedem et inmobilem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 4:5)
Adeo perversum commentae genus inpudicitiae viros ineunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 21:5)
Sunt qui officia lucis noctisque perverterint nec ante diducant oculos hesterna graves crapula quam adpetere nox coepit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 2:1)
Licet in vino unguentoque tenebras suas exigant, licet epulis et quidem in multa fericula discoctis totum perversae vigiliae tempus educant, non convivantur, sed iusta sibi faciunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 3:4)
Hoc est luxuriae propositum, gaudere perversis nec tantum discedere a recto, sed quam longissime abire, deinde etiam e contrario stare.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION