라틴어 문장 검색

Omnino vos tremere arbitror vigilantes, quanquam spem simuletis in facie verboque mendaci, atque in somniis expergisci plerunque, sive pavescentes infusa presagia, sive diurna consila recolentes. 25.
(단테 알리기에리, Epistolae 42:3)
Potest etiam hoc, mendacio tollerando, per distinctionem dissolvi:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:48)
sic intellegamus, ut dominus quoque noster intellexit et interpretatus est sabbatum, aut aurum repudiemus cum ceteris superstitionibus Iudaeorum aut, si aurum placet, placeant et Iudaei, quos cum auro aut probare nobis necesse est aut damnare., Convivia tibi vitanda sunt saecularium, et maxime eorum, qui honoribus tument.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:20)
Pro pudor, non erubescimus istiusmodi ineptiis nec taedet superstitionis!
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 12:6)
"Exin fama de mendacio, quae, cum ad matrones pervenerit et earum linguis fuerit ventilata, provincias penetrat."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:27)
Mensae avunculi intererat et sic adposita quaeque libabat, ut et superstitionem fugeret et continentiam reservaret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:33)
Alioquin, quod Iudaica superstitio ex parte facit in eiuratione quorundam animalium atque escarum, quod Indorum Bragmanae et Aegyptiorum gymnosophistae in polentae et orizae et pomorum solo observant cibo, cur virgo Christi non faciat in toto?
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 8:12)
Flere ille contra mendacium;
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 13:6)
tunc inmensa cavi spirant mendacia folles conspuiturque sinus:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII50)
Tum puer urgente matre lepidi atque festivi mendacii consilium capit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 21:1)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
Verum fuit tempus cum propter superstitionem intercalatio omnis omissa est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 1:1)
Ergo qui ferias dicunt a mendacio vindicantur patrocinio vetustatis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 31:1)
Nam quod omnes paene deos, dumtaxat qui sub caelo sunt, ad solem referunt, non vana superstitio sed ratio divina commendat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 2:3)
Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION