라틴어 문장 검색

Primum illud " quod est" nec visu nec tactu nec ullo sensu conprenditur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 16:2)
Mortem contemnit, dolorem reformidat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 75 14:6)
Tunc incipit medicina proficere, ubi in corpore dolorem tactus expressit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 19:2)
Non hodieque magna Scytharum pars tergis vulpium induitur ac murum, quae tactu mollia et inpenetrabilia ventis sunt?"
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 16:12)
Dies iste, quem tamquam extremum reformidas, aeterni natalis est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 26:1)
Ex maternorum viscerum calido mollique fomento emissum adflavit aura liberior, deinde offendit durae manus tactus, tenerque adhuc et nullius rei gnarus obstipuisti inter ignota.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 26:9)
Nihil enim accidere sine tactu potest;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 7:5)
Umbram quoque transvolantium reformidant obnoxia avibus rapto viventibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 18:4)
Quid si quis vellet non oculis, sed tactu minuta discernere ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 5:1)
Vides in quanta ignorantia veritatis versetur et quam humi sublimia ac divina proiecerit, apud quem de summo, bono malo, iudicat tactus, " Quemadmodum," inquit, " omnis scientia atque ars aliquid debet habere manifestum sensuque conprehensum, ex quo oriatur et crescat, sic beata vita fundamentum et initium a manifestis ducit et eo, quod sub sensum cadat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 5:3)
quod rem, quam medicorum manus reformidaverant, nocendo sanavit.
(세네카, 행복론, Liber II 83:8)
Vitiosi oculi sunt, qui lucem reformidant, caeci, qui non vident ;
(세네카, 행복론, Liber III 6:1)
Quemadmodum, quae in usu sunt et manum cotidie tactumque patiuntur, numquam periculum situs adeunt, illa, quae ad oculos non revocantur, sed extra conversationem ut supervacua iacuerunt, sordes ipsa colligunt vetustate, ita, quidquid frequens cogitatio exercet ac renovat, memoriae numquam subducitur, quae nihil perdit, nisi ad quod non saepe respexit.
(세네카, 행복론, Liber III 10:1)
Consuetudo ista vetus est regibus regesque simulantibus populum amicorum discribere, et proprium superbiae magno aestimare introitum ac tactum sui liminis et pro honore dare, ut ostio suo propius adsideas, ut gradum prior intra domum ponas, in qua deinceps multa sunt ostia, quae receptos quoque ex- cludant.
(세네카, 행복론, Liber VI 171:1)
fiet enim formidolosus et contumax, nisi eum blandiente tactu permulseris.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 101:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION