라틴어 문장 검색

Hic ubi nequitiae fautoribus et timidis nilaut paulum abstulerat, patinas cenabat omasi,uilis et agninae, tribus ursis quod satis esset, scilicet ut uentres lamna candente nepotumdiceret urendos correctus Bestius.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1512)
tu nihil admittes in te formidine poenae;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1632)
' Ad haec ego naribus uti formido et, luctantis acuto ne secer ungui,'Displicet iste locus' clamo et diludia posco.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1925)
uertere modum, formidine fustisad bene dicendum delectandumque redacti.
(호라티우스의 두번째 편지, 166)
Forte sub hoc tempus castellum euertere praetornescio quod cupiens hortari coepit eundem uerbis quae timido quoque possent addere mentem;
(호라티우스의 두번째 편지, 220)
At si diuitiae prudentem reddere possent, si cupidum timidumque minus te, nempe ruberes,uiueret in terris te siquis auarior uno.
(호라티우스의 두번째 편지, 282)
Caret mortis formidine et ira?
(호라티우스의 두번째 편지, 2103)
quid iuvat inmensum te argenti pondus et aurifurtim defossa timidum deponere terra?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장27)
deus inde ego, furum aviumquemaxima formido;
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장2)
tune mihi dominus, rerum imperiis hominumque tot tantisque minor, quem ter vindicta quaterqueinposita haud umquam misera formidine privet?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장45)
Cur timido animo Christianus es?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:1)
Et haec ego non integris rate vel mercibus quasi ignaros fluctuum doctus nauta praemoneo, sed quasi nuper naufragio eiectus in litus timida navigaturis voce denuntio.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:8)
Accepisse pauperibus erogandum et esurientibus plurimis vel cautum esse vel timidum aut - quod apertissimi sceleris est - aliquid inde subtrahere omnium praedonum crudelitatem superat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:10)
Aut divide statim, quod acceperis, aut, si timidus dispensator es, dimitte largitorem, ut sua ipse distribuat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:12)
grande sonat metuique iubet Septembris et Austri adventum, nisi se centum lustraverit ovis et xerampelinas veteres donaverit ipsi, ut quidquid subiti et magni discriminis instat in tunicas eat et totum semel expiet annum, hibernum fracta glacie descendet in amnem, ter matutino Tiberi mergetur et ipsis verticibus timidum caput abluet, inde superbi totum regis agrum nuda ac tremibunda cruentis erepet genibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI264)

SEARCH

MENU NAVIGATION