라틴어 문장 검색

Cervum fortuito saucium fecit causam tumultus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:1)
Verumne ita sentis, Vetti, ut philosophia conviviis intersit, et non tamquam censoria quaedam et plus nimio verecunda materfamilias penetralibus suis contineatur, nec misceat se Libero, cui etiam tumultus familiares sunt, cum ipsa huius sit verecundiae ut strepitum non modo verborum sed ne cogitationum quidem in sacrarium suae quietis admittat?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 2:2)
ceterum his obnoxii repugnabunt, et talis erit convivii tumultus, ut sub huiusmodi invitati videantur edicto:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 23:1)
nec concordant humores ex materiae varietate nascentes, nec efficiunt liquidum purumve sanguinem, in quem iecoris ministerio vertuntur, et in venas cum tumultu suo transeunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 11:2)
contra in vase vini pars inferior admixtione faecis non modo turbulenta sed et sapore deterior est, pars vero summa aeris vicinia corrumpitur, cuius admixtione fit dilutior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 14:3)
Media igitur pars quantum a confinio summi utriusque tantum a noxa remota est quasi nec turbulenta nec diluta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 16:2)
Ignes Solis lucifero fugiebant astra relicto, Iamque dies primos belli visura tumultus Exoritur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:47)
Utque satis trepidum, turba coeunte, tumultum Composuit, vultu dextraque silentia iussit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:2)
Non secus ingenti bellorum Roma tumultu Concutitur, quam si Poenus transcenderit Alpes Hannibal.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:4)
legesque et foedera rerum Praescia monstrifero vertit natura tumultu, Indixitque nefas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:1)
Non omina festa, Non fictas laeto voces simulare tumultu:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:13)
Fervent iam castra tumultu, [Et scelerum turba:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:80)
nullique tumultus Excussere viris mentes ad summa paratas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:73)
Quippe ubi non sonipes motus clangore tubarum Saxa quatit pulsu, rigidos vexantia frenos Ora terens, spargitque iubas, et subrigit aures, Incertoque pedum pugnat non stare tumultu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:19)
Et nobis meritas dabis, impia, poenas, Et superis, quos fingis, ait, nisi mergeris antris, Deque orbis trepidi tanto consulta tumultu Desinis ipsa loqui.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:39)

SEARCH

MENU NAVIGATION