라틴어 문장 검색

agrestes illic fruticosa legebant vimina cum iuncis gratamque paludibus ulvam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:7)
tenet ima lacunae lenta salix ulvaeque leves iuncique palustres viminaque et longa parvae sub harundine cannae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 32:4)
In medio torus est de mollibus ulvis, inpositus lecto sponda pedibusque salignis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 67:4)
concutiuntque torum de molli fluminis ulva impositum lecto sponda pedibusque salignis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 67:5)
Hic nux, hic mixta est rugosis carica palmis prunaque et in patulis redolentia mala canistris et de purpureis conlectae vitibus uvae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 67:15)
Candidior folio nivei, Galatea, ligustri, floridior pratis, longa procerior alno, splendidior vitro, tenero lascivior haedo, levior adsiduo detritis aequore conchis, solibus hibernis, aestiva gratior umbra, nobilior pomis, platano conspectior alta, lucidior glacie, matura dulcior uva, mollior et cygni plumis et lacte coacto et, si non fugias, riguo formosior horto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:1)
sunt poma gravantia ramos, sunt auro similes longis in vitibus uvae, sunt et purpureae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:6)
Ulmus erat contra speciosa nitentibus uvis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 77:1)
Sunt fruges, sunt deducentia ramos pondere poma suo tumidaeque in vitibus uvae, sunt herbae dulces, sunt quae mitescere flamma mollirique queant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:2)
non hic pampinea dulcis latet uva sub umbra, nec cumulant altos fervida musta lacus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1032)
cornibus hic fractis viridi male tectus ab ulva decolor ipse suo sanguine Rhenus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 211)
tempus ut extensis tumeat facit uva racemis, vixque merum capiant grana quod intus habent;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 65)
ut patria careo, bis frugibus area trita est, dissiluit nudo pressa bis uva pede.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 69)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)

SEARCH

MENU NAVIGATION