라틴어 문장 검색

In musto autem sola dulcedo est, suavitas nulla.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 15:3)
Addo aliud, naturali ratione ebrietati dulcedinem repugnare, adeo ut medici eos qui usque ad periculum distenduntur vino plurimo cogant vomere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:1)
et post vomitum contra fumum vini qui remansit in venis panem offerunt melle inlitum, et ita hominem ab ebrietatis malo dulcedo defendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:2)
Ideo ergo non inebriat mustum in quo est sola dulcedo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:3)
Inesse autem aquam musto vel hinc docetur, quod, cum in vetustatem procedit, fit mensura minus sed acrius fortitudine, quia exhalata aqua qua molliebatur remanet vini sola natura cum fortitudine sua libera, nulla diluti humoris permixtione mollita.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 20:1)
Quia senecta, inquit ille, extincto per vetustatem naturali calore fit frigida, et ex illo frigore gelidi et superflui nascuntur humores.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:1)
Quod si caloris absit iniuria, tum demum potest lingua incolumi blandimento dulcedinem pro merito eius excipere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 38:6)
Si qua fidem meruit superos mirata vetustas, Illis et volucres metuunt insistere ramis, Et lustris recubare ferae:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:4)
At saxum quoties ingenti verberis actu Excutitur, qualis rupes, quam vertice montis Abscidit impulsu ventorum adiuta vetustas, Frangit cuncta ruens:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:38)
Inde petit tumulos exesasque undique rupes, Antaei quae regna vocat non vana vetustas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:4)
Hinc, aevi veteris custos, famosa vetustas Miratrixque sui signavit nomine terras.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:51)
veluti deserta rigente Aequora natura cessant, pontusque vetustas Oblitus servare vices, non commeat aestu, Non horrore tremit, non solis imagine vibrat Casibus innumeris fixae patuere carinae, Illinc infestae classes et inertia tonsis Aequora moturae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:33)
Quod sufficit aevum, Immemor ut donet belli tibi damna vetustas?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:79)
Pulveris exigui sparget non longa vetustas Congeriem, bustumque cadet, mortisque peribunt Argumenta tuae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 9:23)
At qui sponsore salutis Miles eget, capiturque animae dulcedine, vadat Ad dominum metiore via.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 4:36)

SEARCH

MENU NAVIGATION