라틴어 문장 검색

nam in magnis quoque auctoribus incidunt aliqua vitiosa et a doctis, inter ipsos etiam mutuo reprehensa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 148:1)
sunt enim qui ad omnia scripta tanquam vitiosa redeant et, quasi nihil fas sit rectum esse quod primum est, melius existiment quidquid est aliud, idque faciant, quotiens librum in manus resumpserunt, similes medicis etiam integra secantibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 199:3)
quanquam enim opus est naturali quadam mobilitate animi ut, dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus semperque nostram vocem provisa et formata cogitatio excipiat, vix tamen aut natura aut ratio in tam multiplex officium diducere animum queat, ut inventioni, dispositioni, , rerum verborumque, tum iis, quae dicit, quae subiuncturus est, quae ultra spectanda sunt, adhibita vocis, pronuntiationis, gestus observatione, una sufficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 241:3)
tum et tardior pronuntiatio moras habet et suspensa ac velut dubitans oratio, ut tamen deliberate, non haesitare videamur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 255:2)
in primis igitur omnis vitiosa iactatio est, eloquentiae tamen in oratore praecipue, adfertque audientibus non fastidium modo, sed plerumque etiam odium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 16:2)
sed istud magis minusve vitiosum est pro personis dicentium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 28:3)
ideoque et admoneri et ad libellum respicere vitiosum, quod libertatem negligentiae facit, nec quisquam se parum tenere iudicat, quod, ne sibi excidat, non timet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 140:4)
pronuntiatio a plerisque actio dicitur, sed prius nomen a voce, sequens a gestu videtur accipere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 148:1)
idem tamen duas eius partes facit, quae sunt eaedem pronuntiationis, vocem atque motum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 148:3)
siquidem et Demosthenes, quid esset in toto dicendi opere primum, interrogatus pronuntiationi dedit eidemque secundum ac tertium locum, ab eo desineret, ut eam videri posset non praecipuam, sed solam iudicasse;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 153:1)
non alia est autem ratio pronuntiationis quam ipsius orationis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 177:1)
dilucida vero erit pronuntiatio prinum, si verba tota exierint, quorum pars devorari, pars destitui solet, plerisque extremes syllabas non perferentibus, dum priorum sono indulgent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 180:1)
alioqui si inscite recipiatur, non minus adferat obscuritatis quam vitiosa distinctio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 186:4)
ornata est pronuntiatio, cui suffragatur vox facilis, magna te, beata, flexibilis, firma, dulcis, durabilis, clara, pura, secans aëra et auribus sedens (est enim quaedam ad auditum accommodata non magnitudine, sed proprietate), ad hoc velut tractabilis, utique habens omnes in se qui desiderantur sinus intentionesque et toto, ut aiunt, organo instructa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 187:1)
nam et hic clarus nimiumque plenus nullum adferre animis motum potest, et ille praetenuis et immodicae , cum est ultra verum, tum neque pronuntiatione flecti neque diutius ferre intentionem potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 188:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION