라틴어 문장 검색

ELEGANS homo non dicebatur cum laude, set id fere verbum ad aetatem M. Catonis vitii, non laudis fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 2:1)
Avaritiam omnia vitia habere putabant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 3:3)
Est adeo id vitium plerumque serae eruditionis, quam Graeci ὀψιμαθίαν appellant, ut quod numquam didiceris, diu ignoraveris, cum id scire aliquando coeperis, magni facias quo in loco cumque et quacumque in re dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 4:1)
Haec ego, inquit, admonui, non ut C. Graccho vitio darem, - dii enim mentem meliorem mihi!
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XIII 11:1)
nam, si quicquam in tam fortis facundiae viro vitii vel erroris esse dici potest, id omne et auctoritas eius exhausit et vetustas consumpsit, - sed uti caveretis ne vos facile praestringeret modulatus aliqui currentis facundiae sonitus atque ut vim ipsam rerum virtutemque verborum prius pensitaretis et, si quidem gravis atque integra et sincera sententia diceretur, tum, si ita videretur, gressibus quoque ipsis orationis et gestibus plauderetis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XIII 11:2)
Alii vero elegantiae quidem in verbis parum esse non infitias eunt, sed et rerum quas dicat scientiam doctrinamque ei non deesse dicunt et in vitiis morum obiurgandis severitatem gravitatemque non invenustam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 2:2)
Non fuit, inquit, Ciceronis hoc vitium, sed temporis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 8:5)
ORATIO est M. Catonis Censorii De Aedilibus Vitio Creatis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XVIII 2:1)
Vitio vertunt, quia multa egeo;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXIV 3:2)
Agrippas a partus aegri et inprosperi vitio appellatos;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVI 1:1)
Nam cum adversarii et obtrectatores M. Caeli, quoniam erat pulchro corpore, formam eius et faciem in suspiciones inpudicitiae accerserent, inludens Cicero tam absurdam criminationem, quod formam, quam natura fecerat, vitio darent, eodem ipso errore quem inludebat sciens usus est et non paenitet, inquit, M. Caelium, non deformem esse natum, ut vel hac ipsa re, quod ita dicebat, obprobraret adversariis ac per facetias ostentaret facere eos deridiculum, quod proinde Caelio formam crimini darent, quasi arbitrium eius fuisset, quali forma nasceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 12:1)
nam vitium esse istuc putat et, si dicas in medium ponere, id quoque esse soloecon putant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 12:3)
Graece quoque θεῖναι εἰσ μέσον, vitium id non est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 12:5)
Sed vitium hoc orationis nullum est ac ne id quidem est quod figura dici solet;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 16:3)
verbisque id vitium Graecis appellat, quod accepisset ἀμφισβητούμενον ἀντι` ὁμολογουμένου.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION