도구

도구

라틴어 문장 검색

Et dividitur ista pars in partes duas:
(단테 알리기에리, Epistolae 125:4)
Prima pars dividitur in partes duas:
(단테 알리기에리, Epistolae 125:9)
Inter omnes duos principes, quorum alter alteri minime subiectus est, potest esse litigium vel culpa ipsorum vel etiam subditorum—quod de se patet—:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 10:5)
'triangulus habet tres duobus rectis equales'. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:10)
que duo principalissime legis latori et legis executori conveniunt, testante rege illo sanctissimo cum convenientia regi et filio regis postulabat a Deo:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:24)
et si melius, Deo acceptabilius, cum Deus semper velit quod melius est. Et cum duorum tantum inter se idem sit melius et optimum, consequens est non solum Deo esse acceptabilius hoc, inter hoc 'unum' et hoc 'plura', sed acceptabilissimum. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:28)
Hec equidem duo fient sufficienter, si secundam partem presentis propositi prosecutus fuero, et instantis questionis veritatem ostendero.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:14)
que duo cum simul ad unum concurrunt, celum et terram simul assentire necesse est. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:17)
Que due sententie ad duas nobilitates dantur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:13)
Declarata igitur duo sunt;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:16)
Similiter et latere non debet quoniam in hiis duobus decertandi generibus ita se habet res, ut in altero sine iniuria decertantes inpedire se possint, puta duelliones, in altero vero non;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:41)
Hiis itaque in capitulo distinctis, duas rationes efficaces ad propositum accipere possumus:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:48)
Dividitur ferro regnum populique potentis que mare, que terras, que totum possidet orbem non cepit Fortuna duos. 13.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 28:1)
Duo igitur formalia duelli apparent:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:11)
Cumque duo populi ex ipsa troyana radice in Ytalia germinassent, romanus videlicet et albanus, atque de signo aquile deque penatibus aliis Troyanorum atque dignitate principandi longo tempore inter se disceptatum esset, ad ultimum de comuni assensu partium, propter iustitiam cognoscendam, per tres Oratios fratres hinc et per totidem Curiatios fratres inde in conspectu regum et populorum altrinsecus expectantium decertatum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:19)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION