도구

도구

라틴어 문장 검색

43. Baptismatis structura, eius configuratio tamquam regeneratio, in qua novum nomen novamque vitam sumimus, adiuvat nos ad sensum pondusque Baptismatis parvulorum intellegendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 81:1)
Omnes veritates quae creduntur mysterium novae vitae fidei declarant tamquam iter communionis cum Deo Vivente.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 83:14)
Et hoc iter novum recipit lumen ex iis quae Iesus docet in Sermone Montano (cfr Mt 5-7).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 86:8)
Ipsa oritur ex eorum amore, signo praesentiaque Dei amoris, ex cognitione et acceptatione bonitatis in differentia sexuali, cuius vi coniuges iungi possunt in una carne (cfr Gen 2,24) atque sunt capaces novam vitam generandi, manifestationem bonitatis Creatoris, eius sapientiae eiusque consilii amoris.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:4)
Fides porro opem fert ut filiorum generatio tota in sua altitudine divitiisque percipiatur, quoniam efficit ut in ea agnoscatur creans amor, qui tradit et committit nobis novae personae mysterium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:7)
ipsa habet lucem creativam in singulis novis historiae adiunctis, ratio est quae omnes eventus disponit in relatione cum origine et destinatione omnium in Patre, qui nos amat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 107:12)
» pronuntiatum a Patre, cui nos committimus confidentes ut Ipse nos saldos efficiat in novissimo quoque transitu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:16)
Una cum fide et caritate, spes nos proicit in futurum certum, quod in diverso prospectu ponitur pro vanis propositis mundi idolorum, sed novum impulsum novamque vim in cotidiana vita agenda tribuit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 112:1)
59. In Maria, Filia Sion, perficitur diuturna historia fidei Veteris Testamenti per narrationem tot fidelium mulierum, incipiens a Sara, mulierum quae, iuxta Patriarchas, sedes erant in qua Dei promissio adimplebatur novaque vita oriebatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:1)
nunc nova materies solidata intercute flatu, materies sed nostra tamen, de virgine tracta, exuit antiquae conrupta exordia vitae, inmortale bonum proprio spiramine sumens, filius ille hominis, sed Filius ille Tonantis, iam solus vultum Patris aspicit et videt ipsum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 362)
perquam ridiculum est et futtile, natus ut ex se sive supernatus 1 fuerit, sibi ipse repente nascendi nova materies, ac se Deus ultro ediderit natumque sibi se fecerit ipsum, nil falsum aut mendax divina vocabula fingunt, qui Pater est, gignendo Pater, tum Filius ex hoc Filius, auctore genitus quod sit Patre summo, summus et ipse tamen;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 380)
hoc solum scimus, quod traditur esse Deum, quem non genitus genitor generaverit, unus et unum, integer integrum, non coeptum sed tamen ortum, et conperpetuum retro Patris et Patre natum, sed nec decisus Pater est, ut pars Patris esset Filius, extendens nec se substantia tractim produxit minuitque aliquid de numine pleno, dum mutata novum procudit portio Natum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 385)
nam quae iam littera Christum non habet, aut quae non scriptorum armaria Christi laude referta novis celebrant miracula libris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3121)
audiit adventum Domini, quem solis Hiberi vesper habet, roseos 1 et qui novus exeipit ortus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3141)
diriguit trepidans Chaldaeo in vertice pernox astrologus, cessisse Anguem, fugisse Leonem, contraxisse pedes lateris maneo ordine Cancrum, cornibus infractis domitum mugire Iuvencum, sidus et Hirquinum laceris marcescere villis, labitur hinc pulsus Puer Hydrius, inde Sagittae, palantes Geminos fuga separat, inproba Virgo prodit amatores tacitos in fornice mundi, quique alii horrificis pendent in nubibus ignes Luciferum timuere novum:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3206)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION