라틴어 문장 검색

Item scribit quod in monte transfigurationis, in conspectu Cristi, Moysi et Elye et duorum filiorum Zebedei, dixit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:43)
Iuvat quippe talia de Archimandrita nostro in laudem sue puritatis continuasse, in quibus aperte deprehenditur quod, cum de duobus gladiis loquebatur, intentione simplici respondebat ad Cristum. 18.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:66)
omnis nanque divina lex duorum Testamentorum gremio continetur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:11)
propter quod recte a phylosophis assimilatur orizonti, qui est medium duorum emisperiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:6)
ut, sicut inter omnia entia solus incorruptibilitatem et corruptibilitatem partecipat, sic solus inter omnia entia in duo ultima ordinetur, quorum alterum sit finis eius prout corruptibilis est, alterum vero prout incorruptibilis. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:12)
Duos igitur fines providentia illa inenarrabilis homini proposuit intendendos :
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:13)
4. Harum quoque duarum nobilior est vulgaris:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 5:1)
4. Tertia quoque, [que] Latinorum est, se duobus privilegiis actestatur preesse:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 78:1)
8. In utroque quidem duorum laterum, et hiis que secuntur ad ea, lingue hominum variantur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 82:1)
2. Romandiolam igitur ingredientes, dicimus nos duo in Latio invenisse vulgaria quibusdam convenientiis contrariis alternata.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 127:1)
5. Et pexa vocamus illa que, trisillaba vel vicinissima trisillabitati, sine aspiratione, sine accentu acuto vel circumflexo, sine z vel x duplicibus, sine duarum liquidarum geminatione vel positione immediate post mutam, dolata quasi, loquentem cum quadam suavitate relinquunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 115:1)
Posset adhuc inveniri plurium sillabarum vocabulum sive verbum, sed quia capacitatem omnium nostrorum carminum superexcedit, rationi presenti non videtur obnoxium, sicut est illud honorificabilitudinitate, quod duodena perficitur sillaba in vulgari et in gramatica tredena perficitur in duobus obliquis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 116:5)
et duos habere decet, licet quandoque tres fiant, rarissime tamen.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 142:2)
6. Et sicut quedam stantia est uno solo eptasillabo conformata, sic duobus, tribus, quatuor, quinque videtur posse contexi, dummodo in tragico vincat endecasillabum et principiet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 174:1)
in dictamine magno sufficit enim unicum pentasillabum in tota stantia conseri, vel duo ad plus [in pedibus];
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 181:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION