라틴어 문장 검색

consulem Marcellum haud procul esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 478:2)
Marcellus nec factum inprobavit et praedam Hennensium militibus concessit, ratus timore deterritos proditionibus praesidiorum Siculos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 498:2)
Marcellus retro in Leontinos redit frumentoque et commeatibus aliis in castra convectis, praesidio modico ibi relicto ad Syracusas obsidendas venit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 502:1)
Claudius Marcellus consul in Sicilia, quae prope tota ad Poenos defecerat, Syracusas obsedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXIV Periocha4)
item P. Lentulo qua vetus provincia in Sicilia esset, M. Marcello Syracusae et qua Hieronis regnum fuisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 31:1)
eodem tempore ex Sicilia litterae Marci Marcelli de postulatis militum qui cum P. Lentulo militabant in senatu recitatae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 67:1)
hi permissu Lentuli primores equitum centurionumque et robora ex legionibus peditum legatos in hiberna ad M. Marcellum miserunt, e quibus unus potestate dicendi facta:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 69:1)
consulem te, M. Marcelle, in Italia adissemus, cum primum de nobis, etsi non iniquum, certe triste senatus consultum factum est, nisi hoc sperassemus, in provinciam nos morte regum turbatam ad grave bellum adversus Siculos simul Poenosque mitti, et sanguine nostro vulneribusque nos senatui satisfacturos esse, sicut patrum memoria qui capti a Pyrrho ad Heracleam erant adversus Pyrrhum ipsum pugnantes satisfecerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 70:1)
ambo mihi consules et universum senatum intueri videor, cum te, M. Marcelle, intueor, quem si ad Cannas consulem habuissemus, melior et rei publicae et nostra fortuna esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 73:1)
sub haec dicta ad genua Marcelli procubuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 93:1)
Marcellus id nec iuris nec potestatis suae esse dixit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 93:2)
namque Marcellus initio veris incertus utrum Agrigentum ad Himilconem et Hippocraten verteret bellum an obsidione Syracusas premeret, quamquam nec vi capi videbat posse inexpugnabilem terrestri ac maritimo situ urbem nec fame, ut quam prope liberi a Carthagine commeatus alerent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 341:1)
huius utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam adfectantibus Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 348:1)
quo cum saepius commearent, unus ex Romanis ex propinquo murum contemplans, numerando lapides aestimandoque ipse secum quid in fronte paterent singuli, altitudinem muri, quantum proxime coniectura poterat, permensus humilioremque aliquanto pristina opinione sua et ceterorum omnium ratus esse et vel mediocribus scalis superabilem, ad Marcellum rem defert.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 350:1)
quod ubi accepit Marcellus, cum paucis tribunorum militum conlocutus, electisque per eos ad rem tantam agendam audendamque idoneis centurionibus militibusque et scalis in occulto comparatis, ceteris signum dari iubet ut mature corpora curarent quietique darent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 354:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION