라틴어 문장 검색

Tum quod malevolus vetus poeta dictitat, Repente ad studium hunc se applicasse musicum, Amicum ingenio fretum, haud natura sua;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act prologue, scene 016)
Qui ita dictitat, quas antehae fecit fabulas Tenui esse oratione et scriptura levi;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act prologue, scene 02)
Si nulla accendit tantarum gloria rerum, nec super ipse sua molitur laude laborem, Ascanione pater Romanas invidet arces?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 10:6)
Quae tantum accenderit ignem, causa latet;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 1:2)
Atque illi Misenum in litore sicco, ut venere, vident indigna morte peremptum, Misenum Aeoliden, quo non praestantior alter aere ciere viros, Martemque accendere cantu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 7:4)
quae prima laborum causa fuit belloque animos accendit agrestis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 21:3)
finitimas in bella feram rumoribus urbes accendamque animos insani Martis amore, undique ut auxilio veniunt;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 23:5)
retinet longaevus haruspex fata canens, "O Maeoniae delecta iuventus, flos veterum virtusque virum, quos iustus in hostem fert dolor et merita accendit Mezentius ira, nulli fas Italo tantam subiungere gentem:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 20:16)
At parte ex alia, qua saxa rotantia late impulerat torrens arbustaque diruta ripis, Arcadas insuetos acies inferre pedestris ut vidit Pallas Latio dare terga sequaci (aspera quis natura loci dimittere quando suasit equos), unum quod rebus restat egenis, nunc prece, nunc dictis virtutem accendit amaris:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 17:1)
nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis, illic, sera rubens accendit lumina Vesper.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 8:11)
Disce et odoratam stabulis accendere cedrum galbaneoque agitare gravis nidore chelydros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 18:1)
Ipsa ego, te, medios cum sol accenderit aestus, cum sitiunt herbae et pecori iam gratior umbra est, in secreta senis ducam, quo fessus ab undis se recipit, facile ut somno adgrediare iacentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 16:9)
sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas, neve putes alium sapiente bonoque beatum, neu, si te populus sanum recteque valentem dictitet, occultam febrem sub tempus edendi dissimules, donec manibus tremor incidat unctis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 168)
sic fautor veterum, ut tabulas peccare vetantis, quas bis quinque viri sanxerunt, foedera regum vel Gabiis vel cum rigidis aequata Sabinis, pontificum libros, annosa volumina vatum dictitet Albano Musas in monte locutas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 16)
quodsi non pulcrior ignis accendit obsessam Ilion, gaude sorte tua;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 145)

SEARCH

MENU NAVIGATION