도구

도구

라틴어 문장 검색

"Pars magna Italiae est, si verum admittimus, in qua nemo togam sumit nisi mortuus, ipsa dierum festorum herboso colitur si quando theatro maiestas tandemque redit ad pulpita notum exodium, cum personae pallentis hiatum in gremio matris formidat rusticus infans, aequales habitus illic similesque videbis orchestram et populum, clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae, hic ultra vires habitus nitor, hic aliquid plus quam satis est interdum aliena sumitur arca."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III73)
"Plurimus hic aeger moritur vigilando (set ipsum languorem peperit cibus inperfectus et haerens ardenti stomacho), nam quae meritoria somnum admittunt?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III91)
"iam fas est, admitte viros."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI164)
quid Psecas admisit?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI253)
illius lacrimae meditataque murmura praestant ut veniam culpae non abnuat, ansere magno scilicet et tenui popano corruptus, Osiris.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI270)
oro, parumper attendas quantum de legibus ipse queratur fatorum et nimio de stamine, cum videt acris Antilochi barbam ardentem, cum quaerit ab omni quisquis adest socius, cur haec in tempora duret quod facinus dignum tam longo admiserit aevo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X104)
si scelus admittas, dabitur mora parvula, dum res nota urbi et populo contingat principis aurem, dedecus ille domus sciet ultimus;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X139)
cum scelus admittunt, superest constantia;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII94)
"vincens ut Aiax praeteriit Telamonem, ut Pelea vicit Achilles, parcendum est teneris, nondum implevere medullas maturae mala nequitiae, cum pectere barbam coeperit et longae mucronem admittere cultri, falsus erit testis, vendet periuria summa exigua et Cereris tangens aramque pedemque, elatam iam crede nurum, si limina vestra mortifera cum dote subit, quibus illa premetur per somnum digitis!"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV76)
quisnam hominum veniam dare quisve deorum ventribus abnueret dira atque inmania passis, et quibus illorum poterant ignoscere manes, quorum corporibus vescebantur?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV39)
Cum tot tantisque ludibriis exultaret inpune, rogandis Gracchorum legibus ita vehementer incubuit, ut senatum quoque cogeret in verba iurare, cum abnuentibus aqua et igni interdicturum minaretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO APULEIANA 2:1)
Nec abnuit ille de stipendiario Thrace miles, de milite desertor, inde latro, deinde in honorem virium gladiator.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 8:1)
De successione Caesaris senatus, id est Pompeius, agitabat, nec ille abnuebat, si ratio sui proximis comitiis haberetur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 15:2)
at quod scinditur et partis discedit in ullas, scilicet aeternam sibi naturam abnuit esse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:7)
nam petere veniam solemus aut cum inprudentes erravimus aut cum noxam imperio conpellentis admisimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION