라틴어 문장 검색

ferreus adsiduo consumitur anulus usu, interit adsidua vomer aduncus humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:321)
proque domo longis spelunca recessibus ingens, abdita, vix ipsis invenienda feris, ora super postes adfixaque brachia pendent, squalidaque humanis ossibus albet humus, servata male parte boum Iove natus abibat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권316)
Nam quae praecipue fuerat pia, "persequar" inquit "in freta reginam" saltumque datura moveri haud usquam potuit scopuloque adfixa cohaesit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 52:1)
Quae si tibi magna videntur, ex illis scopulis, ubi erant adfixa, petisses.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 3:11)
Primus et ex uno duo ferrea bracchia nodo vinxit, ut aequali spatio distantibus illis altera pars staret, pars altera duceret orbem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 24:5)
Saepe dat ingentem fluctu latus icta fragorem nec levius pulsata sonat, quam ferreus olim cum laceras aries ballistave concutit arces.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 58:2)
adfixa est cum fronte manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:6)
Decidit in terram, non concipientibus auras infirmis pennis, et qua levis haeserat alae, corporis adfixi pressa est gravitate sagitta perque latus summum iugulo est exacta sinistro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 57:17)
Quo ferrea resto?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:16)
age, ferrea, gaude!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 83:4)
Talia nequiquam toto Venus anxia caelo verba iacit superosque movet, qui rumpere quamquam ferrea non possunt veterum decreta sororum, signa tamen luctus dant haud incerta futuri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 70:1)
me quoque, si fas est exemplis ire deorum, ferrea sors vitae difficilisque premit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 38)
“Homo igitur, laboris fatigationem una cum Christo pro nobis cruci affixo perferens, operatur quodam modo simul cum Dei Filio ad generis humani redemptionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 131:16)
Plurima sunt sed pauca loquar, ne dira relatu dogmata catholicam maculent male prodita linguam, ille Patrem pellens solio detrudit in artum corporis humani gestamen, nec pavet ipsum obiectare neci duroque adfigere ligno.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 31)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)

SEARCH

MENU NAVIGATION