라틴어 문장 검색

"Est amicus secundum tempus, et non permanebit in die tribulationis" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:14)
Tolle spem quaestus, et statim desinet esse amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:16)
non est personae, sed prosperitatis amicus, quem fortuna tenet dulcis, acerba fugat.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:18)
omni tempore diligit qui amicus est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:33)
Dicam ne de amicitia quod amicus Iesu Ioannes de caritate commemorat:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:39)
ita ut sine amico inter mortales nihil fere possit esse iucundum;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:6)
Solus omnino est, qui sine amico est.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:12)
"Amicus", ait Sapiens, "medicamentum vitae est" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:4)
nisi quod unusquisque propriam levius quam amici portat iniuriam.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:9)
Optimum ergo vitae medicamentum amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:11)
Nam ut ethnicis etiam placuit, non aqua, non igni pluribus locis utimur quam amico.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:12)
In omni actu, in omni studio, in certis, in dubiis, in quolibet eventu, in fortuna qualibet, in secreto et publico, in omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia grata, amicus necessarius, utilis gratia reperitur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:13)
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
Tantus enim amicos honos, memoria, laus desiderium que prosequitur, ut et eorum vita laudabilis, et mors pretiosa iudicetur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:17)
"Iam non dicam vos servos, sed amicos meos" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION