라틴어 문장 검색

Stulta est et minime conveniens litterato viro occupatioexercendi lacertos et dilatandi cervicem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 107:6)
Multietiam convenerunt illuc assentatores sive adulatores et etiam causidicisapientes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 12:2)
Arduum etiam est ratione vicinitatis et divitiarumac potentiæ utriusque partis et etiam multis aliis rationibus, quæde facili non possent excogitari, nec conveniens esset hic numerari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:3)
Necessitas compulit me convenire inimicum, ut quae volebam mihi concederet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 26:7)
Sicut homo mendax in principis comitatu non convenit, sica regno caelorum excludendus erit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 72:2)
Venerunt ergo in locum ubi potatores convenerant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:2)
Saepius tamen illuc ibat quo dominamegressam viderat, desiderans eam convenire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:10)
Quidam habuit virgultum, in quo rivulis fluentibus herba viridis eratet pro habilitate loci conveniebant ibi volucres modulamine vocum cantusdiversos exercentes.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:1)
Auditis sermonibus regis frater fratrem convenit et quantadominus promiserat, ordine retaxavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:12)
Ad quam plurimi convenerunt philosophi, de quibusunus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 229:2)
Per convenientes autem motui caelesti dispositiones corporales et apprehensiones animales iuvatur caelestis effectus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:7)
Hoc autem secundum sententiam Peripateticorum non bene convenit, quia sine dubio inter agens et movens et motum immediatio debet esse coniunctionis et contactus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:4)
Luna enim in coniunctione vivificum lumen a sole accipit, et cum Venus numquam longe distet a sole et Venus habeat movere humorem seminalem, luna quando soli coniungitur, acquirit Veneris virtutem.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:14)
Et sic ex virtute propria movet humorem, ex virtute solis influit vitam humori moto et ex virtute Veneris movet seminis genituram ad formas geniturae convenientes.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:15)
Qui ergo Dei erat generatus promissione, qui ad sacrificium probandae pietatis electus, qui unius uxoris, hoc est, solius sapientiae societate contentus superni illius generis quod est unum sibique semper conveniens, non plebeiae vilitatis imitator astruendus fuit Scripturae divinae testimonio.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 2장 3:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION