라틴어 문장 검색

quod licet 'ad ymaginem' de rebus inferioribus ab homine dici non possit, 'ad similitudinem' tamen de qualibet dici potest, cum totum universum nichil aliud sit quam vestigium quoddam divine bonitatis.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 8:7)
deinde in celo, tanquam in organo quo mediante similitudo bonitatis ecterne in fluitantem materiam explicatur. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:7)
natura enim in providendo non deficit ab hominis providentia, quia si deficeret, effectus superaret causam in bonitate:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:3)
quod est contra divinam bonitatem.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:44)
qui quidem Fons, in arce sue simplicitatis unitus, in multiplices alveos influit ex habundantia bonitatis. 16.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:30)
Et quia, si primordium bene discretionis nostre recolimus, sola suprema venamur, nullum in nostra venatione locum habet incongrua, quia nec inferiorem gradum bonitatis promeruit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:2)
Deique optimi maximi infinitam sapientiam bonitatemque, alios justae dominationi addictos, obstrictos, deditos, aliis tradere statuisse;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.42)
Eodem fere tempore, coloniae inter se concordia mira consentiebant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.50)
Consentire suis studiis qui crediderit te, fautor utroque tuum laudabit pollice ludum.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1830)
"Si qua mulier habet virum infidelem et hic consentit habitare cum ea, ne dimittat virum."
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:2)
Ibi in excidium infelicis exercitus dux, terra, caelum, dies, tota rerum natura consensit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 15:3)
silvarum et montium situs cum ingenio consentiebant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM THRACICUM 4:1)
Nec diutius lata dominatio est, sed Brutus et Cassius aliique patres consensere in caedem principis.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 93:1)
Gratulandum tamen ut in tanta perturbatione est, quod potissimum ad Octavium Caesarem Augustum summa rerum redit, qui sapientia sua atque sollertia perculsum undique ac perturbatum ordinavit imperii corpus, quod haud dubie numquam coire et consentire potuisset, nisi unius praesidis nutu quasi anima et mente regeretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, RES SUB CAESARE AUGUSTO 5:1)
at contra aliena videmus reicere in terras naturam, multaque caecis corporibus fugiunt e corpore percita plagis, quae neque conecti quoquam potuere neque intus vitalis motus consentire atque imitari.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 15:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION