도구

도구

라틴어 문장 검색

Natus in paupere domo et in tugurio rusticano, qui vix milio et cibario pane rugientem saturare ventrem poteram, nunc similam et mella fastidio, novi et genera et nomina piscium, in quo litore conca lecta sit caligo, saporibus avium discerno provincias et ciborum me raritas ac novissime damna ipsa delectant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 6:11)
"ubi frugalitas, ibi damna servorum."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:23)
en rerum in nobis ordo mutatus est et in calamitatem nostram perdidit sua iura natura:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 1:14)
Verum quid ago medens dolori, quem iam reor et tempore et ratione sedatum, ac non potius replico tibi vicinas regum miserias et nostri temporis calamitates, ut non tam plangendus sit, qui hac luce caruerit, quam congratulandum ei, quod de tantis malis evaserit?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:1)
Non calamitates miserorum, sed fragilem humanae condicionis narro statum - horret animus temporum nostrorum ruinas prosequi - viginti et eo amplius anni sunt, quod inter Constantinopolin et Alpes Iulias cotidie Romanus sanguis effunditur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:8)
Quot puncta notarii, tot meorum damna sunt temporum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 19:5)
Describam nunc ego diversas hominum calamitates, truncas nares, effossos oculos, semiustos pedes, luridas manus, tumentes alvos, exile femur, crura turgentia et de exesis ac putridis carnibus vermiculos bullientes?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:6)
Et hoc retuli, non quod insultare velim calamitatibus infelicium, sed ut te moneam, cum quanto metu et cautione servare debeas, quod domino spopondisti.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 5:12)
ergo expectatos ac iussos crescere primum testiculos, postquam coeperunt esse bilibres, tonsoris damno tantum rapit Heliodorus.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI201)
nulla viri cura interea nec mentio fiet damnorum.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI261)
haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni, quo laeta Venus se proferat astro, quis mensis damnis, quae dentur tempora lucro:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI281)
Non idem gemitus olim neque vulnus erat par damnorum sociis florentibus et modo victis, plena domus tunc omnis, et ingens stabat acervus nummorum, Spartana chlamys, conchylia Coa, et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycliti multus ubique labor, rarae sine Mentore mensae, inde Dolabella Antonius, inde sacrilegus Verres referebant navibus altis occulta spolia et plures de pace triumphos, nunc sociis iuga pauca boum, grex parvus equarum, et pater armenti capto eripietur agello, ipsi deinde Lares, si quod spectabile signum, si quis in aedicula deus unicus;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII44)
"Utile consilium modo, sed commune, dedisti, nunc mihi quid suades post damnum temporis et spes deceptas?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX59)
Aspice partis nunc damnum alterius, nam quae cantante voluptas, sit licet eximius, citharoedo sive Seleuco et quibus aurata mos est fulgere lacerna?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X91)
huius pallida labra cibum accipiunt digitis alienis, ipse ad conspectum cenae diducere rictum suetus hiat tantum ceu pullus hirundinis, ad quem ore volat pleno mater ieiuna, sed omni membrorum damno maior dementia, quae nec nomina servorum nec vultum agnoscit amici cum quo praeterita cenavit nocte, nec illos quos genuit, quos eduxit, nam codice saevo heredes vetat esse suos, bona tota feruntur ad Phialen;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X99)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION