라틴어 문장 검색

sed iste ipse Caelius neque distinxit historiam varietate colorum neque verborum conlocatione et tractu orationis leni et aequabili perpolivit illud opus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 54:4)
interpuncta argumentorum plerumque occulas, ne quis ea numerare possit, ut re distinguantur, verbis confusa esse videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 177:6)
Haec properans ut et apud doctos et semidoctus ipse percurro, ut aliquando ad illa maiora veniamus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 178:1)
Sed est quaedam in his duobus generibus, quorum alterum lene, alterum vehemens esse volumus, difficilis ad distinguendum similitudo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 212:1)
Qui igitur distinguemus a Crasso, a Catulo, a ceteris familiarem vestrum Granium aut Vargulam amicum meum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 244:3)
" Temporis igitur ratio et ipsius dicacitatis moderatio et temperantia et raritas dictorum distinguent oratorem a scurra, et quod nos cum causa dicimus, non ut ridiculi videamur, sed ut proficiamus aliquid, illi totum diem et sine causa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 247:1)
sed admirationem magis quam risum movet, nisi si quando incidit in aliud quoque genus ridiculi, quae genera percurram equidem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:6)
Sed et festivitatem habet narratio distincta personis et interpuncta sermonibus, et est et probabilius, quod gestum esse dicas, cum quem ad modum actum sit exponas, et multo apertius ad intellegendum est, si constituitur aliquando ac non ista brevitate percurritur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 328:2)
quam facultatem et exercitatio dabit, ex qua consuetudo gignitur, et similium verborum conversa et immutata casibus aut traducta ex parte ad genus notatio et unius verbi imagine totius sententiae informatio pictoris cuiusdam summi ratione et modo formarum varietate locos distinguentis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 358:5)
Sed verborum memoria, quae minus est nobis necessaria, maiore imaginum varietate distinguitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 359:1)
Quod si in nobis, qui adsumus, tantae dissimilitudines , tam certae res cuiusque propriae et in ea varietate fere melius a deteriore facultate magis quam genere distinguitur atque omne laudatur, quod in suo genere perfectum est, quid censetis, si omnis, qui ubique sunt aut fuerunt oratores, amplecti voluerimus, nonne fore ut, quot oratores, totidem paene reperiantur genera dicendi?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 34:1)
'Faciles enim,' inquit 'Antoni, partes eae fuerunt duae, quas modo percucurri vel potius paene praeterii, Latine loquendi planeque dicendi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 52:1)
Neque id actores prius viderunt quam ipsi poetae, quam denique illi etiam, qui fecerunt modos, a quibus utrisque summittitur aliquid, deinde augetur, extenuatur, inflatur, variatur, distinguitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 102:10)
Neque est ex multis res una, quae magis oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite fundit quantum potest et id, quod dicit, spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 175:2)
distinctio et aequalium aut saepe variorum intervallorum percussio numerum conficit, quem in cadentibus guttis, quod intervallis distinguuntur, notare possumus, in amni praecipitante non possumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 186:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION