도구

도구

라틴어 문장 검색

His ille chorus increpitus deiecit humi maestior uultum confessusque rubore uerecundiam limen tristis excessit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 2:6)
Si inflammare sacras aedes uoluisse, si sacerdotes impio iugulare gladio, si bonis omnibus necem struxisse diceremur, praesentem tamen sententia, confessum tamen conuictumue punisset;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:33)
Scio, et id me esse confiteor.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:25)
— Confiteor, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:11)
— Addamus, si quidem uera uolumus confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:17)
— Non possum, inquam, quin hoc uti est ita etiam celeberrimum esse confitear.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:20)
quare plenum esse laetitiae, si quidem superiora manebunt, necesse est confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:25)
Quare ne in infinitum ratio prodeat, confitendum est summum deum summi perfectique boni esse plenissimum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:8)
sed hunc esse rerum omnium praecellentissimum dignissime confitemur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:15)
— Igitur, inquit, deum esse ipsam beatitudinem necesse est confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:24)
— Confiteor, inquam, nunc me indubitato cernere quae dudum incerta uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:24)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION