라틴어 문장 검색

Lydia tota fremit, Phrygiaeque per oppida facti rumor it et magnum sermonibus occupat orbem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 16:1)
Saepe illum gemitus edentem, saepe frementem, saepe retemptantem totas infringere vestes sternentemque trabes irascentemque videres montibus aut patrio tendentem bracchia caelo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 17:24)
Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
Cui studeat, deus omnis habet, crescitque favore turbida seditio, donec sua Iuppiter ora solvit et "o nostri siqua est reverentia," dixit "quo ruitis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:4)
Tota est ex aere sonanti, tota fremit vocesque refert iteratque quod audit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:4)
sed per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una "quis ille est?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 49:2)
inter utrumque fremunt inmani murmure venti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 216)
barbara pars laeva est avidaeque adsueta rapinae, quam cruor et caedes bellaque semper habent, cumque sit hibernis agitatum fluctibus aequor, pectora sunt ipso turbidiora mari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1111)
Hic eventus per turbidum inter Deum et Cain colloquium summatim est narratus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:3)
154. Agnitio peculiaris dignitatis hominis pluries cum turbida vita conflictatur quam debent personae nostris in urbibus agere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 200:1)
quippe hanc conprendere promptum est, quam modus et species determinat, at Deus ingens atque superfusus trans omnia nil habet in se extremum, ut claudi valeat sensuve teneri, inconprensa manet virtus, cui linea defit ultima, quam spatium non mensurabile tendit, ergo animam factam, magno et factore minorem maioremque aliis atque omnibus imperitantem, corruptela putris nascentem turbida carnis concipit, ac membris tabentibus interfusam participat de faece sua;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3267)
Nox et tenebrae et nubila, confusa mundi et turbida, lux intrat, albescit polus, Christus venit, discedite.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus1)
apicem deinde ardui montis petit, visurus inde conglobatum turbidae fumum ruinae cladis et dirae struem, tectus flagellis multinodis germinis, nato et repente perfruens umbraculo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium37)
placet frementem publicis ieiuniis placare Christum;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium40)
perfusa non sic amne flamma extinguitur, nec sic calente sole tabcscunt nives, ut turbidarum scabra culparum seges vanescit almo trita sub ieiunio, si blanda semper misceatur largitas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium58)

SEARCH

MENU NAVIGATION