라틴어 문장 검색

Quales ergo leges istae quas adversus nos soli exercent impii, iniusti, turpes, truces, vani, dementes?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 5장 6:3)
Sin vero ab eis quos colitis omnia vobis mala eveniunt nostri causa, quid colere perseverans tam ingratos, tam iniustos, qui magis vos in dolore Christianorum iuvare et adserere debuerant 1?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 41장 5:4)
ita et amor apud illos otiosus et odium iniustum.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:14)
Etiam qui damnantur in ludum, quale est ut de leviore delicto in homicidas emendatione proficiant?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 19장 1:10)
Taceo de illo, qui hominem leoni prae se opponit, ne parum sit homicida qui eundem postmodum iugulat.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 23장 2:9)
Cuius uerbis delectatus rex, promisit se, abrenuntiatis idolis, Christo seruiturum, si uitam sibi et uictoriam donaret pugnanti aduersus regem, a quo homicida ille, qui eum uulnerauerat, missus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:13)
Nam regina Aeanfled propinqua illius, ob castigationem necis eius iniustae, postulauit a rege Osuio, ut donaret ibi locum monasterio construendo praefato Dei famulo Trumherae, quia propinquus et ipse erat regis occisi;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:10)
sunt numina amanti, Saevit et iniusta lege relicta Venus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 531)
Nec tu sis iniusta, Venus:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 118)
haec notat iniustos supplicibusque fauet.
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris22)
ego vos testor populum illum - quicumque est nominat - iniustum esse neque ius persolvere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 343:2)
nec ut iniustus in pace rex, ita dux belli pravus fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 534:1)
ubi vellent experirentur quanto fortior dolor in libertate sua vindicanda quam cupiditas in iniusta dominatione esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 419:1)
Oppius, proximus invidiae, quod in urbe fuerat cum iniustae vindiciae a collega dicerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 647:2)
itaque cum res diu ducta per altercationem esset, consulibus deos hominesque testantibus quidquid ab hostibus cladis ignominiaequeaut iam acceptum esset aut immineret culpam penes Menenium fore, qui dilectum impediret, Menenio contra vociferante, si iniusti domini possessione agri publici cederent, se moram dilectui non facere,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 581:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION