라틴어 문장 검색

mali rursus non effugiunt impietatem, quamvis aras sanguine multo cruentaverint.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 49:3)
et parentes suos non amare impietas est, non adgnoscere insania !
(세네카, 행복론, Liber III 6:2)
sic enim et legem dicimus iusti iniustique regulam esse, et regula non est res per se expetenda.
(세네카, 행복론, Liber IV 54:4)
Aristides, cui iustitia nomen dedit, iniustus est ?
(세네카, 행복론, Liber IV 126:5)
Minime, sed impietas sequentium temporum commendationem omnis prioris officii sustulit.
(세네카, 행복론, Liber VI 14:3)
Licet id ipse ex maiore parte possideat, si modo me in consortium admisit, si duos cogitavit, ingratus sum, non solum iniustus, nisi gaudeo hoc illi profuisse, quod proderat mihi.
(세네카, 행복론, Liber VI 56:1)
licet avaros mihi, licet iracundos enumeres vel odia exercentes iniusta vel bella, omnes isti viribus peccant ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 33:4)
Aliquando sua praesidia in ipsos consurrexerunt perfidiamque et impietatem et feritatem et, quidquid ab illis didicerant, in ipsos exercuerunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 147:3)
" Quid tibi voluisti, tam iniusta et tam violenta fortuna ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 18:1)
Si quis pecuniam creditam solvisse se moleste ferat, eam praesertim, cuius usum gratuitum acceperit, nonne iniustus vir habeatur ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 61:1)
Hunc potius modum servet, qui nec impietatem imitetur nec insaniam et nos in eo teneat habitu, qui et piae mentis est nec motae.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:3)
" Si iniuste," inquit, " Socrates damnatus est, iniuriam accepit."
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 37:9)
Praeterea iustitia nihil iniustum pati potest, quia non coeunt contraria.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 43:1)
Iniuria autem non potest fieri nisi iniuste ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 43:2)
si inmerito, illi qui iniusta facit erubescendum est."
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 85:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION