라틴어 문장 검색

neque, ob caeli saevitiam, pars illa, quae flumen jam transmissa erat, aut sese ad commilitones recipere, aut ratione ulla, reverti poterat;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.69)
SAEPE a me, Innocenti carissime, postulasti, ut de eius miraculo rei, quae in nostram aetatem inciderat, non tacerem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 1:1)
"At tu, miserrime homo, si interire festinas, cur duos interimis innocentes?"
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:8)
Iam lassus tortor suspirabat in gemitum nec erat novo vulneri locus, iam victa saevitia corpus, quod laniarat, horrebat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 6:6)
"Adulterium certe sine duobus committi non potest et esse credibilius reor noxiam ream negare de scelere, quam innocentem iuvenem confiteri."
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 6:11)
"Si misericordes, si clementes estis, si vultis servare damnatam, innocens certe perire non debeo."
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 10:9)
"Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 4:7)
quid ad te, qui te intellegis innocentem?
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:10)
Ibi cibarius panis et holus nostris manibus inrigatum, lac, deliciae rusticanae, viles quidem, sed innocentes cibos praebeant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:2)
quorum optimus atque interpres legum sanctissimus omnia, quamquam temporibus diris, tractanda putabat inermi iustitia, venit et Crispi iucunda senectus, cuius erant mores qualis facundia, mite ingenium, maria ac terras populosque regenti quis comes utilior, si clade et peste sub illa saevitiam damnare et honestum adferre liceret consilium?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV36)
Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset tempora saevitiae, claras quibus abstulit urbi inlustresque animas impune et vindice nullo, sed periit postquam cerdonibus esse timendus coeperat;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV66)
Sed ipse in senatum caedibus, in plebem verberibus, in omnis superbia, quae crudelitate gravior est bonis, grassatus, cum saevitiam domi fatigasset, tandem in hostes conversus est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 54:1)
Aderat, instabat, saevitia quasi virtute utebatur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 7:1)
Primum levi et modico tumultu magis quam bello, intra ipsos dumtaxat armorum duces subsistente saevitia;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 3:2)
Itaque vi patriam reposcens, unde vi fuerat ex- pulsus, poterat videri iure agere, nisi causam suam saevitia corrumperet.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION