라틴어 문장 검색

an nova tristitiae causa puella tuae?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 188)
cumque frusta diversa quasi per iocum effunderent, solvitur Catullinus in risum intempestivoque suffragio clamare coepit dignum poema quod perennandum apicibus auratis iuste tabula rostralis acciperet aut etiam Capitolina.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 3:5)
ad hanc ipse sententiam cum verecunde capite demisso gratias agerem, contionatoris mei coeperunt ora pallere, in quae paulo ante post iram tristitia successerat;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 15:4)
quibus vix potuistis adduci ut praefecturam philosophiae iungeretis, cum vos consectanei vestri Plotini dogmatibus inhaerentes ad profundum intempestivae quietis otium Platonicorum palaestra rapuisset, cuius disciplinae tunc fore adstruxi liberam professionem, cum nil familiae debuisses.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Eutropio suo Salutem. 2:1)
fateor me nimis ventum, ne tempore timoris publici non timeres 1 et solidae domus ad hoc aevi inconcussa securitas ad tempestuosos hostium incursus pro intempestiva devotione trepidaret inchoaretque apud animorum matronalium teneritudinem sollemnitas expetita vilescere:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Apollinari suo salutem 2:3)
pareo quidem, licet intempestiva videatur recordatio iocorum tempore dolendi.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 2:4)
vocisque sonum pondusque tenentis, quodque fugit comites, nimio quod lumine sese Agat et in verbis intempestivus anhelet, miratur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권240)
"exsulibus quamquam patriaque fugatis nondum laeta Venus, tamen omnis corde resedit tristitia, adfixique animo cessere dolores."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권63)
"rumpe pios cultus intempestivaque, rector, sacra deum:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권106)
"an ne prope limina clarum ingemat et votis intempestivus oberret?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권402)
Tristitiam, si potes, ne admiseris.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 744)
Quod uidens episcopus, multum pertimuit, ac statim exsurgens leuauit eum, promittens se multum illi esse placatum, dum modo ille residens ad epulas tristitiam deponeret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 2:12)
Qui cum monasterio propinquarent, et aedificia illius sublimiter erecta aspicerent, solutus est in lacrimas uir Dei, et tristitiam cordis uultu indice prodebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 2:3)
Ille liquor docuit voces inflectere cantu, Movit et ad certos nescia membra modos, Bacchus et agricolae magno confecta labore Pectora tristitiae dissoluenda dedit.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 715)
quae tristitia, milites, haec, quae insolita cunctatio est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 77:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION