라틴어 문장 검색

Et cum diutius ibi pauidus consisterem, utpote incertus, quid agerem, quo uerterem gressum, qui me finis maneret;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 1:16)
uxor tantum, quae amplius amabat, quamuis multum tremens et pauida, remansit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII.8)
somnia fallaci ludunt temeraria nocte et pauidas mentes falsa timere iubent;
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 44)
a quo facessere iussa ex tanto tumultu, cum se domum reciperet pervenissetque ad summum Cyprium vicum, ubi Dianium nuper fuit, flectenti carpentum dextra in Urbium clivum ut in collem Esquiliarum eveheretur, restitit pavidus atque inhibuit frenos is qui iumenta agebat, iacentemque dominae Servium trucidatum ostendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 492:1)
cum pavida ex somno mulier nullam opem, prope mortem imminentem videret, tum Tarquinius fateri amorem, orare, miscere precibus minas, versare in omnes partes muliebrem animum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 595:1)
eques usque ad castra pavidos egit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 268:3)
tamquam Veiis captis, ita pavidi Veientes ad arma currunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 587:3)
necopinata etiam res plus trepidationis fecit, quod nihil minus quam ne victus ac prope in castris obsessus hostis memor populationis esset timeri poterat, agrestesque pavidi incidentes portis non populationem nec praedonum parvas manus, sed omnia vano augentes timore exercitus et legiones adesse hostium et infesto agmine ruere ad urbem clamabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 26:1)
nec enim poterat pavida et consternata multitudo regi imperio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 172:3)
transgressus inde munitiones pavidam turbam inclinatamque in partem unam castris expellit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 245:2)
nam cum haud procul ab hoste castra posuisset, nulla magnopere clade accepta castris se pavidus tenebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 280:2)
pavida puella stupente ad clamorem nutricis fidem Quiritium implorantis fit concursus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 472:1)
simul et in hostes iam pavidos, quippe fuso suae partis validiore cornu, impetum facit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 697:3)
cum pavidus ille quid vellet quaereret Serviliusque causam dicendam esse proponeret crimenque a Minucio delatum ad senatum diluendum, Maelius recipere se in catervam suorum, et primum circumspectans tergiversari, postremo cum apparitor iussu magistri equitum duceret, ereptus a circumstantibus fugiensque fidem plebis Romanae implorare, et opprimi se consensu patrum dicere,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 157:2)
infert pavidos fuga in mediam caedem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 368:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION