라틴어 문장 검색

ipse nemus linquens patrium pan ovium custos Pindarus Pana (Mercurii) et Penelopae filium dicit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 161)
canis montibus albis ex nive.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4333)
te bacche canam inventorem pro vitibus posuit, de qui- bus κατ' ἐξοχήν in hoc libro loquitur:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 21)
ebur autem tibiarum dicit, quibus in aurem sacerdotis cani solebat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1933)
nam 'salio salui' dicebant, unde et Cicero ait in Miloniana "cum hic de reda reiecta paenula desiluisset". sic etiam ab eo, quod est 'cano', non 'cecini', sed 'canui' dicebant, unde Sallustius "cornua occa- nuerunt".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 3845)
linquens participium instantis pro praeterito.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1912)
primus erichthonius currus et quattvor a. i. e. Vul- canus impetrato a Iove Minervae coniugio, illa reluctante, effectum libidinis proiecit in terram.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1131)
incana autem dixit nimium cana.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3113)
sane 'cana- lis' melius genere feminino, quam masculino proferimus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3302)
Lu- canus "viperei coeunt abrupto corpore nodi".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4164)
"Ecce arbusta frugifera, ecce iam seges cana, iam temulenta vindemia imbri corrumpitur, grandine caeditur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 5장 1:22)
Nondum enim ulcerato serpentis morsu Philocteta quae causa in rerum natura continebatur, fore ut is in insula Lemno linqueretur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 53:4)
Auriumque item est admirabile quoddam artificiosumque iudicium, quo iudicatur et in vocis et in tibiarum nervorumque cantibus varietas sonorum intervalla distinctio, et vocis genera permulta, canorum fuscum, leve asperum, grave acutum, flexibile durum, quae hominum solum auribus iudicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 146:1)
nos elephantorum acutissumis sensibus nos sagacitate canum ad utilitatem nostram abutimur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 151:5)
Linquamus igitur haec, quae cognitionem habent facilem, usum necessarium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 38:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION